Janica
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Za hrvatsku alpsku skijašicu, vidite članak Janica Kostelić.Janica (grčki: Γιαννιτσά {Giannitsa, Yannitsa}, makedonski: Пазар) je najveći grad u sjevernoj grčkoj Prefekturi Pela (Periferija Središnja Makedonija)
Za ostala značenja, vidi Janica (razvrstavanje).
Remove ads
Karakteristike Janice
Janica leži 56 km sjeverozapadno od Soluna - u ravnici rijeke Vardar.
Južno od Janice je do 1920-ih postojala plitko močvarno Janičko jezero ( Jezero Loudias ) koje je isušeno između 1928-1932. od strane newyorške Foundation Company.[2]
Nedaleko od grada nalaze se ostatci nekadašnje makedonske prijestolnice Pele, u kojoj je rođen i stolovao Aleksandar Veliki.
Za Otomanskog Carstva Janica, tada zvana Jenidže bila je značajni centar toga dijela Grčke. Iz tog vremena ostalo je nekoliko spomenika; Grob Gazi Evrenosa (u 19. vijeku njegov orginalni grob zamjenjen je današnjim mauzolejem), grob Gazi Ahmeda bega, Velika džamija, Vojnička džamija, Evrenosov hamam, i Gradski toranj sa satom (koji je danas pod zaštitom).[3]
Velika atrakcija današnje Janice je tradicionalni sajam Panađur (grčki "Panijiri"), koji se održava svakog septembra.
Remove ads
Ime
Grad se zvao po turskom Yenice-i Vardar - Jenidže Vardar ('Novi grad Vardar') sve do februara 1926. kad mu je ime helenizirano u Giannitsa (Yannitsa).[4]. Jenidže Vardar ne treba brkati sa gradićem Jenidže Karasu (Turski jezik: Yenice-i Karasu ) današnja Genisea, pored Ksantija mjestu poznatom po duhanu. Bugari Janicu zovu Enidže Vardar (Енидже Вардар) a Makedonci Pazar (Пазар).
Historija
Pored Janice je vjerojatno postojala i bizantska utvrda, - no pravi značaj Janica je doživjela tek kad ju je odabrao otomanski general beg Gazi Evrenos za svoje sjedište negdje oko 1372. On je postao baza njegovih sljedbenika (Gazi) i važno tursko kulturno središte u 15. i 16. vijeku.[3]
Janica je za vrijeme Borbi za Makedoniju na početku 20. vijeka bila poprište velikih borbi između gerilskih grčkih, bugarskih i makedonskih komitskih četa. Tu borbu je romansirala grčka književica Penelope Delta u svojem nacionalno - romantičarskom djelu Tajne močvare (to se odnosilo na Jezero Janica). Janica je zadržala svoj potpuno tursko-orjentalni izgled sve do 1912. kad su je zauzeli Grci za Prvog balkanskog rata nakon Bitke kod Janice, tad je Janica i djelomično izgorjela.[5]
Za vijeme Drugog svjetskog rata i okupacije grčke od strane Njemačke i Sila osovine 14 septembra 1944. 120 stanovnika Janice je pogubljeno u znak odmazde po naredbi njemačkog komandanta Friedricha Schuberta, i uz izdašnu pomoć domaćih kolaboracionista iz Sigurnosnog bataljona(Georgios Poulos). Tad je dio Janice namjerno popaljen.
Poznati sugrađani
- Gazi Evrenos, osnivač turskog grada Jenidže (njegov mauzolej i danas stoji u centru grada)
- Gonos Giotas, (1880 - 1911) - grčki ustanik (komita) za vrijeme Borbe za Makedoniju
- Apostol Petkov ili kako su ga zvali Sunce Enidže Vardara, (1869 - 1911) - makedonski komita i vojvoda VMRO-a
Stanovništvo
Po popisu stanovnika iz 2001. Janica je imala 26,296 stanovnika, Općina Janica ima 31,442 stanovnika i površinu od 208.105 km². Veća naselja u općini Janica su: Ampeleja (1,095 stanovnika), Melision (983), Pentaplatanon (956) i Paralimni (816). Na početku 20. vijeka većinu tadašnjeg stanovništva (9.599 ) činili su Turci i Makedonci uz nešto Grka, Vlaha i Roma. Nakon Grčko-turskog rata 1919-1922 etička slika Janice potpuno je izmjenjena jer se dobar dio grčkih izbjeglica iz Male Azije naselio u Janici, a tursko i makedonsko stanovništvo protjerano.
Remove ads
Galerija
Stara razglednica
Mitropolijska crkva
Toranj sa satom
Mauzeloj bega Evrenosa
Katolička crkva sv.Petra i Pavla
Povezano
Izvori
Vanjske veze
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads