Іван Юркевіч

Іван Данілавіч Юркевіч (нар. 22 чэрвеня 1902, в. Сяргеевічы, Пухавіцкі раён, Менская вобласьць — 21 верасьня 1991) — беларускі вучоны-геабатанік, фэноляг, лесавод. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1956; член-карэспандэнт з 1953), доктар сельскагаспадарчых навук (1948), прафэсар (1949). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1968)^[2].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Юркевіч.

Іван Юркевіч
Дата нараджэньня	22 чэрвеня (5 ліпеня) 1902
Месца нараджэньня	Сяргеевічы, Цітвянская воласьць[d], Ігуменскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	21 верасьня 1991(1991-09-21) (89 гадоў)
Месца вучобы	Аграрна-тэхнічны коледж імя Лабанка[d] (1924) Беларуская дзяржаўная акадэмія сельскае гаспадаркі (1930)
Занятак	батанік, геабатанік, лесазнавец, лясны інжынэр
Навуковая сфэра	геабатаніка, фэналёгія[d], лесаводзтва[d] і батаніка[1]
Месца працы	Інстытут экспэрымэнтальнай батанікі
Сябра ў	Беларускае батанічнае таварыства[d]
Навуковая ступень	доктар сельскагаспадарчых навук[d]
Вучні	Віктар Гельтман[d], Віктар Парфёнаў[d], Уладзімір Сцяпанавіч Адзярыха[d] і Дзмітрый Сцяпанавіч Голад[d]
Узнагароды
Іван Юркевіч у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1930)^[2]. З 1930 г. выкладчык, асыстэнт, дацэнт Беларускага лесатэхнічнага інстытуту^[2], адначасова з 1932 году старэйшы навуковы супрацоўнік, загадчык сэктару, намесьнік дырэктару, загадчык катэдры Беларускага НДІ лясной гаспадаркі. З 1953 году загадчык лябараторыі і дырэктар Інстытуту лесу АН БССР, з 1956 году загадчык лябараторыі Інстытуту біялёгіі АН БССР^[2], з 1963 году дырэктар, з 1967 году загадчык лябараторыі Інстытута экспэрымэнтальнай батанікі імя В. Ф. Купрэвіча АН БССР^[2].

Прэзыдэнт Беларускага рэспубліканскага батанічнага таварыства з 1956 году^[2].

Навуковая дзейнасьць

Работы па пытаньнях лясной, лугавой і балотнай расьліннасьці, фэналёгіі, плоданашэньня, унутрывідавых формаў драўняных расьлін^[2]. Распрацаваў геабатанічнае раянаваньне Беларусі, даў клясыфікацыю тыпаў лясоў, правёў дасьледаваньні па ацэнцы стану і аднаўленьні сусьветна вядомых беларускіх дуброў^[2]. Вывучаў структуру расьліннага покрыва, заканамернасьці яго разьмяшчэньня на тэрыторыі Беларусі і ахове каштоўнага мясцовага генафонду расьліннага покрыва. Сумесна з вучнямі абагульніў найважнейшыя вынікі дасьледаваньняў асноўных фармацый лясоў, распрацаваў прынцыпы і рэгіянальную мэтодыку мапаскладаньня расьліннасьці і на гэтай аснове стварыў сэрыю геабатанічных мапаў рэспублікі і асобных рэгіёнаў^[2].

Бібліяграфія

• Библиография научных трудов академика АН БССР И. Д. Юркевича. — Мн., 1977.
• Леса Белорусского Полесья. — Мн., 1977. (разам з М. Ф. Лоўчым і В. С. Гельтманам)
• Сосновые леса Белоруссии. — Мн., 1984. (разам з М. Ф. Лоўчым)

Узнагароды

Дзяржаўная прэмія СССР 1951 года і Дзяржаўная прэмія БССР 1972 года^[2].

Глядзіце таксама

• Лідзія Іванаўна Навічыхіна (Юркевіч) — пляменьніца Івана Юркевіча