Іпуць

І́пуць — рака ў Беларусі і Расеі, левы прыток ракі Сожу (басэйн Дняпра). Цячэ ў Клімавіцкім, Добрускім і Гомельскім раёнах, Смаленскай і Бранскай абласьцях. Даўжыня 437 км, у межах Беларусі 64 км. Плошча вадазбору 10 900 км². Выдатак вады ў вусьці 55,6 м³/с. Агульны спад ракі 84,9 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,2 ‰.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Іпуць (неадназначнасьць).

Рака

Іпуць лац. Ipuć
Агульныя зьвесткі
Выток	каля в. Нядзьведзь
Вусьце	Сож
Краіны басэйну	Беларусь, Расея
Вобласьці	Магілёўская вобласьць, Гомельская вобласьць, Смаленская вобласьць і Бранская вобласьць
Даўжыня	437 км
Сярэднегадавы сьцёк	55,6 м³/с
Плошча басэйну	10 900 км²
Нахіл воднай паверхні	0,2 ‰
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Асноўныя прытокі

• Правыя: Вітава, Ачоса
• Левыя: Няцеша, Хорапуць, Унеча, Вароніца, Карна

На рацэ

• Месты: Сураж, Добруш
• Гістарычнае мястэчка: Ганна / Мілаславічы

Агульныя зьвесткі

Пачынаецца за 0,8 км на захад ад вёскі Нядзьведзя Клімавіцкага раёну, цячэ Смаленскай, Бранскай і Гомельскай абласьцямі, упадае ў Сож на паўночна-ўсходняй ускраіне места Гомля. Вярхоўе ракі на Аршанска-Магілёўскай раўніне, прыўтокавая дзялянка ў Гомельскім Палесьсі.

Даліна трапэцападобная, шырыня яе ў вярхоўі 1—1,5 км, ніжэй 2,5—3,5 км, на дзялянцы ад места Суражу да вусьця 4—8 км. Абалона пераважна двухбаковая, у нізоўі перасечаная старыцамі з азёрамі старычнага кшталту. Шырыня яе да вусьця ракі Надва 0,2—0,8 км, ніжэй 2,5—3,5 км. Рэчышча каналізаванае на працягу 24,3 км (ад вытоку да граніцы з Расеяй), ніжэй зьвілістае; шырыня яго ў вярхоўі 1,5—12 м, на астатнім працягу 20—50 м. Берагі стромкія і абрывістыя, вышынёй 0,5—2 м.

Найбольшы ўзровень разводзьдзя ў красавіку, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем 3—4 м. Замярзае ў 1-й палове сьнежня, крыгалом у канцы сакавіка — пачатку красавіка^[1].