Ї

Сымбалі з падобным напісаньнем: Ï · ï

Ї, ї (йі; курсіў: Ї ї) — літара кірыліцы. Выкарыстоўваецца ў альфабэтах украінскай і русінскай моваў пазначае ётаваны галосны гук [jі].

Літара кірыліцы йі
Її
Выява
◄  Ѕ З И І Ї Й Ј К Л  ►
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[ji]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter yi cyrillic small letter yi
Юнікод	Ї: U+0407 ї: U+0457
HTML	Ї‎: &#1031, &#x407 ї‎: &#1111, &#x457
UTF-16	Ї‎: 0x407 ї‎: 0x457
URL-код	Ї: %D0%87 ї: %D1%97
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Літара была першапачатковым варыянтам кірылічнай літары і (І · і), якая ў XVIII стагодзьдзі перайшла зь дзьвюх кропак на адну, магчыма, натхнёная падобнай лацінскай літарай (I · i). Пазьней два варыянты літары разьдзяліліся й сталі асобнымі літарамі ва ўкраінскім альфабэце.

Гук

Глядзіце таксама: І

Ва ўкраінскай мове літара пазначае гук [jі]. У беларускай мове, паводле клясычнага правапісу, гэты ж гук часам пазначае літара і (І · і)^[1]:

§4.16. Спалучэньне гукаў [йі] (выступае на пачатку слова пад націскам, у сярэдзіне й на канцы слова пасьля галоснага ды разьдзяляльных знакаў, на марфэмным сутыку пасьля ў) абазначаецца адною літараю і: [йі]дал, [йі]мпарт, [йі]скра, [йі]снасьць, [йі]х, кра[йі]на, Укра[йі]на, у Сар’[йі]; выслоў[йі], паў[йі]мбрыка, салаў[йі] й інш.

У беларускай лацінцы гэты гук пазначае дыграф ji (JI · ji): krajina, jichny, jinšy і інш.

Глядзіце таксама

• Ï (лацініца)
• Ji (дыграф)