Ашмянка

Ашмя́нка — рака ў Беларусі, левы прыток Вяльлі (басэйн Нёману). Цячэ ў Гарадзенскае вобласьці. Даўжыня 105 км. Плошча вадазбору 1490 км². Выдатак вады ў вусьці 13,4 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,8 ‰.

Рака

Ашмянка лац. Ašmianka
Рака Ашмянка
Агульныя зьвесткі
Выток	каля в. Мураванай Ашмянкі
Вусьце	Вяльля
Краіны басэйну	Беларусь
Вобласьці	Гарадзенская вобласьць
Даўжыня	105 км
Сярэднегадавы сьцёк	13,4 м³/с
Плошча басэйну	1490 км²
Нахіл воднай паверхні	0,8 ‰
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Асноўныя прытокі

• Правыя: Гаружанка, Галянка, Панарка, Сікуня, Сікунка
• Левыя: Загорнікі, Лоша, Кернава

На рацэ

• Места: Ашмяны
• Гістарычныя мястэчкі: Мураваная Ашмянка, Жупраны, Солы
• Вадасховішча: Рачунскае
• Зона адпачынку: Ашмянка
• ГЭС: Рачунская

Агульныя зьвесткі

Пачынаецца каля вёскі Мураванай Ашмянкі Ашмянскага раёну, у вярхоўі цячэ цэнтральнай часткай Ашмянскага ўзвышша, у сярэдняй і ніжняй плыні — Нарачанска-Вялейскай нізінай.

Даліна выразная, яе шырыня 1—1,5 км. Абалона роўная, перасечаная, шырынёй ад 200 да 300 м, у ёй некалькі азёраў — найбольшае зь іх возера Рыжае. Рэчышча ў межань да вусьця ракі Гаружанкі мае шырыню 3—5 м, ніжэй 15—20 м; на працягу 6,3 км каналізаванае (ад вёскі Мураванай Ашмянкі да вусьця ракі Забалаці). Берагі стромкія, абрывістыя, у ніжняй плыні парасьлі хмызьняком.

Замярзае ў сярэдзіне сьнежня, крыгалом у канцы сакавіка. Каля вёскі Харанжышках сажалка (плошча 0,02 км²). У абалоне мэліярацыйныя каналы^[1].