Бягомельскі раён

Бяго́мельскі раё́н — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР у 1924—1960 гадах. Цэнтр — Бягомель.

Бягомельскі раён
Агульныя зьвесткі
Краіна	СССР
Статус	раён СССР[d], раён Беларусі і былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка[d]
Уваходзіць у	Беларуская ССР
Адміністрацыйны цэнтар	Бягомель
Дата ўтварэньня	17 ліпеня 1924
Дата скасаваньня	20 студзеня 1960
Насельніцтва (1925)	28265
Плошча	1400 км² (1925) км²
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Гісторыя

Раён утвораны 17 ліпеня 1924 году ў складзе Барысаўскай акругі БССР. Цэнтар — сяло Бягомель. 20 жніўня 1924 году падзелены на 9 сельсаветаў: Бягомельскі, Бярозкаўскі, Бярэзінскі, Вітуніцкі, Восаўскі, Глінскі, Домжарыцкі, Кадлубішчанскі (Кадубіцкі), Нядальскі. З 9 чэрвеня 1927 году ў складзе Менскай акругі. 22 верасьня 1927 году да раёна далучаны Іканскі й Мсьціскі сельсаветы скасаванага Зэмбінскага раёна. Пасьля скасаваньня акруговага падзелу 26 ліпеня 1930 году раён у прамым падпарадкаваньні БССР. З 21 чэрвеня 1935 году раён у складзе Лепельскай акругі, з 20 лютага 1938 году — у складзе Менскай вобласьці. 27 верасьня 1938 году Бягомель атрымаў статус гарадзкога пасёлка, Бягомельскі сельсавет скасаваны. 16 ліпеня 1954 году скасаваны Кадлубішчанскі й Нядальскі сельсаветы. 20 студзеня 1960 году раён скасаваны, Бярозкаўскі, Бярэзінскі, Вітуніцкі, Восаўскі, Глінскі сельсаветы, гарадзкі пасёлак Бягомель з падпарадкаванымі пассавету населенымі пунктамі й вёскі Бедзіна, Слабада, Федаркі Домжарыцкага сельсавета перададзены Докшыцкаму раёну Віцебскай вобласьці, Домжарыцкі сельсавет (за выключэньнем вёсак Бедзіна, Слабада й Федаркі) — Лепельскаму раёну Віцебскай вобласьці, Іканскі й Мсьціскі сельсаветы — Барысаўскаму раёну Менскай вобласьці^[1].