Гагавузы

Гагаву́зы (па-гагавуску: Gagauzlar) — цюрскі^[6] народ, які жыве галоўным чынам на поўдні Малдовы (Гагавузія) і ў сумежных раёнах Украіны, у невялікай колькасьці — у Запароскай вобласьці, а таксама ў Расеі, Румыніі паўночна-ўсходняй Баўгарыі, Грэцыі. Агульная колькасьць — каля 250 тыс. чал.

Гагавузы
Gagauzlar
Агульная колькасьць	каля 250 000
Рэгіёны пражываньня	Малдова: 147 500 (перапіс 2004)[1][2] Гагавузія: 127 835 (2004)[2] Кішынёў: 6446 (2004)[2] Кахульскі раён: 3665 (2004)[2] Тараклійскі раён: 3587 (2004)[2] Украіна: 31 923 (перапіс 2001)[3] Адэская вобласьць: 27 617[3] Расея: 12 210 (перапіс 2002)[4] Цюменская вобласьць: 2573 (2002 г.)[4] Ханты-Мансійская аўтаномная акруга: 1556 (2002 г.)[4] Ямала-Ненецкая аўтаномная акруга:  857 (2002 г.)[4] Масква: 1001 (2002 г.)[4] Маскоўская вобласьць:  677 (2002 г.)[4] Казахстан: 740[5] Баўгарыя: 540
Мовы	гагавуская, расейская
Рэлігіі	праваслаўе
Блізкія этнасы	азэрбайджанцы, туркі
Гагавузы ў Вікісховішчы

Гагавуская мова адносіцца да агускай групы цюрскіх моваў, сучасная пісьмовасьць грунтуецца на румынскім варыянце лацініцы. Пераважная рэлігія — праваслаўе. Займаюцца земляробствам, жывёлагадоўляй, працуюць у прамысловасьці. Сучасная матэрыяльная і духоўная культура гагавузаў блізкая да культуры навакольнага насельніцтва.

З пачатку 1990-х гадоў прадпрымаліся спробы выхаду са складу Малдовы, але ўрэшце гагавузы атрымалі аўтаномію на аснове тэрыторыяў, дзе гагавузы складалі большасьць насельніцтва. Гагавуская мова мае афіцыйны статус у гагавускай аўтаноміі, рэгіянальны — ва Ўкраіне.