Генадзь Банкевіч

Гена́дзь Уладзіме́равіч Банке́віч (1930, Вялікая Каўпеніца, цяпер Баранавіцкі раён, Берасьцейская вобласьць, Беларусь — 2007, Менск, Беларусь) — грамадзкі дзяяч Беларусі.

Генадзь Банкевіч
Імя пры нараджэньні	Генадзь Уладзімеравіч Банкевіч
Род дзейнасьці	вайсковец
Дата нараджэньня	15 траўня 1930
Месца нараджэньня	Вялікая Каўпеніца, Баранавіцкі павет, Наваградзкае ваяводзтва, Заходняя Беларусь, Польская Рэспубліка
Дата сьмерці	6 ліпеня 2007
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца пахаваньня	Паўночныя могілкі (Менск)
Грамадзянства	Беларусь
Адукацыя	вышэйшая
Месца вучобы	Вайскова-паветраная інжынэрная акадэмія імя Жукоўскага (Масква)
Прафэсія	інжынэр
Вядомы як	арганізатар талокаў у Курапатах і кіраўнік дружыны Беларускага народнага фронту «Адраджэньне»
Сябра ў	Беларускі Народны Фронт «Адраджэньне», Беларускае згуртаваньне вайскоўцаў і ТБМ
Бацька	Уладзімер Банкевіч
Жонка	Марыя Банкевіч
Дзеці	2 дачкі: Галіна Падлеская і Аліна

Сябра Сойму Беларускага народнага фронту «Адраджэньне» (1989—2007) і Рады Таварыства беларускай мовы (2001—2007). Сузаснавальнік Беларускага згуртаваньня вайскоўцаў, якое ўзьнікла ў адказ на Жнівеньскі путч 1991 году ў Маскве. Падпалкоўнік.

Жыцьцяпіс

У 2-й палове 1930-х гадоў навучаўся ў польскамоўнай школе, але выхоўваўся на беларускіх кніжках і вершах. Быў школьным сябрам бацькі паэта Міхала Ўладзімеравіча Анемпадыстава^[1]. Пасьля 2-й сусьветнай вайны паступіў у Вайскова-паветраную інжынэрную акадэмію імя Жукоўскага ў Маскве (Расейская СФСР). Пасьля сканчэньня ВНУ звыш 30 гадоў працаваў інжынэрам ракетных войскаў Савецкай арміі ва Ўсходняй Нямеччыне і Расеі. Выйшаў на пэнсію ў званьні падпалкоўніка. У 1989 годзе ўступіў у Беларускі народны фронт «Адраджэньне» пры яго заснаваньні і абраўся сябрам яго Сойму, у склад якога штораз перавыбіраўся. 28 верасьня 1989 году быў абраны намесьнікам старшыні Фрунзэнскай раённай арганізацыі Таварыства беларускай мовы ў Менску^[2]. 20 жніўня 1991 году стаў сузаснавальнікам Беларускага згуртаваньня вайскоўцаў, якое ўзьнікла ў адказ на Жнівеньскі путч у Маскве^[3]. 8 верасьня 1992 году на Дзень беларускай вайсковай славы ўдзельнічаў у прыняцьці прысягі 3000-мі вайскоўцаў на вернасьць Беларусі на плошчы Незалежнасьці ў Менску^[4].

У 1993 годзе ўступіў у Партыю Беларускага народнага фронту. Ладзіў многія талокі ў Курапатах^[5]. Кіраваў дружынай Беларускага народнага фронту лікам звыш 1000 чалавек, якая ахоўвала вулічныя шэсьці ад правакатараў гвалту^[6]. Таксама штогод ладзіў Чарнобыльскі шлях, Дзень Герояў у гонар Слуцкага збройнага чыну і крыжовы шлях у Ігумене^[7]. 20 чэрвеня 1999 году быў абраны старшынём Менскай абласной арганізацыі ТБМ^[8]. 20 траўня 2001 году на 7-м зьезьдзе ТБМ абраўся сябрам яго Рады, у склад якой перавыбіраўся на 8-м і 9-м зьездах 12 кастрычніка 2003-га і 30 кастрычніка 2005 гадоў^[9].