Знак нумару
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Знак ну́мару ці лі́чбавы сы́мбаль (№) зьяўляецца друкарскім (тыпаграфічным) сымбалям, які пазначае парадкавую нумарацыю. Напрыклад, пры выкарыстаньні ⟨№⟩ напісаная доўгая форма адраса «Вуліца імя Кастуся Каліноўскага, дом нумар 2» скарачаецца да «Вуліца імя Кастуся Каліноўскага дом № 2», аднак абедзьве формы вымаўляюцца доўга.
У тэксьце ⟨№⟩ ужываецца толькі зь лікам, ад якога пры наборы аддзяляецца прабелам (напрыклад, № 10). Калі выкарыстоўваюцца здвоеныя знакі, знак нумара не падвойваецца (напрыклад, № 1—9)[1].
Remove ads
У розных тыпаграфіках

Англамоўныя краіны
У англамоўных краінах выкарыстоўваецца знакі[2]:
Беларусь
На Беларусі выкарыстоўваецца клясычны сымбаль №. Выкарыстоўваецца таксама ва Ўкраіне і ў Расеі.
Нямеччына
У Нямеччыны выкарыстоўваецца спалучэньне літар ⟨N⟩ і ⟨r⟩ з кропкай — Nr. Выкарыстоўваецца таксама ў Летуве, Нідэрляндах, Польшчы, Румыніі й Эстоніі.
Францыя
Ува Францыі выкарыстоўваюцца[3]:
- no
- nos (для множнага ліку)
- n°
Італія, Гішпанія, Партугалія
У Італіі[4], Гішпаніі[5][6] й Партугаліі[7] выкарыстоўваюцца:
- No
- no
- N.o
- n.o
- N.o
- n.o
- Nos
Скандынавія
У Скандынавіі выкарыстоўваецца nr. ці nr:.
Remove ads
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads