Плюс

Плюс (+) ці (﬩) — двайковы апэратар, які паказвае на складаньне, як у выпадку 2 + 8 = 10.

Плюс
+﬩
Выява
◄  № ¤ | & + ± − — -  ►
Іншыя назвы	Сымбаль сумы
Зьвесткі
Тып	друкарскі знак;
Назва ў Юнікодзе	+: plus sign ﬩: hebrew letter alternative plus sign
Юнікод	+: U+002B ﬩: U+FB29
HTML	+‎: &#43, &#x2b ﬩‎: &#64297, &#xfb29
UTF-16	+‎: 0x2B ﬩‎: 0xFB29
URL-код	+: %2B ﬩: %EF%AC%A9
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Сэнс сымбаля

⟨+⟩ таксама можа служыць унарным апэратарам, які пакідае свой апэранд нязьменным (+x азначае тое ж самае, што й x). Гэта абазначэньне можа выкарыстоўвацца, калі пажадана падкрэсьліць станоўчасьць колькасьці, асабліва ў адрозьненьне ад адмоўных лікаў (+5 супраць -5).

Знак «плюс» таксама можа паказваць на мноства іншых апэрацыяў, у залежнасьці ад разгляданай матэматычнай сыстэмы. Многія альгебраічныя структуры, такія як вэктарныя прасторы й матрычныя кольцы, маюць некаторую апэрацыю, якая называецца складаньнем або эквівалентная яму. Аднак прынята выкарыстоўваць ⟨+⟩ толькі для абазначэньня камунітатыўных апэрацыяў.^[1]

Гісторыя

Найраньнешай кнігай, у якой выкарыстоўваўся ⟨+⟩, лічыцца камэрцыйны трактат 1489 году Ёгана Відмана, дзе сымбаль ужываецца ў сэнсе прыкметы павелічэньня. У першай палове XVI стагодзьдзя сымбаль ўжо як абазначэньне складаньня сустракаецца ў кнігах Гэнрыха Граматэўса й яго вучня Крыстафа Рудольфа^[2]. Франсуа Віет (1540—1603), стваральнік сымбалічнай мовы альгебры, сыстэматычна для складаньня ўжываў ⟨+⟩, прытым паходжаньне гэтай натацыі ў Віета зьвязваецца з мальтыйскім крыжам^[3].

Знак

Альтэрнатыўны знак плюсу

Каб пазьбегнуць падабенства з хрысьціянскім крыжам у юдаізьме замест знака плюсу выкарыстоўваўся знак ⟨﬩⟩, які выглядае як плюс безь вертыкальнай рысы пад гарызантальнай. У прыватнасьці, у многіх Ізраільскіх школах, асабліва ў рэлігійных, знак складаньня пішуць менавіта так.^[4]