@

Сьліма́к^[a] альбо камэрцы́йны at (@) — друкарскі сымбаль (знак). Ён выкарыстоўваецца як абрэвіятура для бухгальтарскага ўліку й выстаўленьня рахункаў; азначае «па стаўцы» (напрыклад, 7 тавараў @ 2 BYN за тавар = 14 BYN),^[1] але цяпер ён больш шырока выкарыстоўваецца ў адрасах электроннай пошты і ў дэскрыптарах плятформаў сацыяльных сетак.

Сьлімак
@
Выява
◄  © 🄯 ® ™ @ # № ¤ |  ►
Іншыя назвы	камэрцыйны эт камэрцыйны at
Зьвесткі
Тып	друкарскі знак; лігатура
Назва ў Юнікодзе	commercial at
Юнікод	U+0040
HTML	&#64
UTF-16	0x40
URL-код	%40
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

У гутарковай беларускай мове ⟨@⟩ звычайна называецца «вітка», «вітушка» альбо «смоўжык».

Нягледзячы на тое, што ⟨@⟩ ня быў уключаны ў клявіятуру самых раньніх камэрцыйна пасьпяховых пішучых машынак, ён быў па меншай меры на адной мадэлі 1889^[2] году й вельмі пасьпяховых мадэлях Underwood, пачынаючы з «Underwood № 5» у 1900 годзе й далей. Ён пачаў выкарыстоўвацца ў адрасах электроннай пошты ў 1970-х гадох і ў цяперашні час звычайна выкарыстоўваецца на большасьці тыпаў кампутэрных клявіятур.

Гісторыя

Адна з тэорыяў эвалюцыі напісаньня сьлімаку

Найраньнейшы з выяўленых сымбаляў падобнай формы зьмяшчаецца ў баўгарскім перакладзе грэцкае хронікі, напісанай Канстанцінасам Манасесам у 1345 годзе. Ён зьмяшчае ⟨@⟩ замест загалоўнай літары альфа ⟨A⟩ у якасьці ініцыяла ў слове «Амін»; аднак прычына яго выкарыстаньня ў гэтым кантэксьце дагэтуль невядомая. Эвалюцыя сымбаля ў тым выглядзе, у якім ён выкарыстоўваецца сёньня, не зафіксавана.

⟨@⟩ ўжо даўно выкарыстоўваецца ў каталянскай, гішпанскай і партугальскай мовах як скарачэньне ад arroba, адзінкі вагі, эквівалентнай прыкладна 11 кіляграмам, і паходзіць ад арабскага выразы «чвэрць» (الربع)^[3]. Сымбаль, які нагадвае ⟨@⟩, сустракаецца ў гішпанскай «taula de Arisa», рэестры для абазначэньня партыі пшаніцы з Кастыліі ў Арагон у 1448 годзе. Італьянскі навуковец Джорджа Стабіле сьцьвярджае, што прасачыў сымбаль @ да 16 стагодзьдзя ў гандлёвым дакумэнце. Адпраўлена флярэнційцам Франчэска Лапі зь Севільі ў Рым 4 траўня 1536 году^[4]. Дакумэнт тычыцца гандлю зь пісара, у прыватнасьці, цана на бутэльку віна ў Пэру. У цяперашні час слова arroba азначае як сымбаль @, так і адзінку вагі. У вэнэцыянскай мове гэты сымбаль быў вытлумачаны як які азначае амфару (anfora), адзінку вагі й абʼёму, заснаваную на ёмістасьці стандартнага збана-амфары, пачынаючы з VI стагодзьдзя. У лютым 2004 году Міжнародны зьвяз электрасувязі ўвёў у азбуку Морзэ код для ⟨@⟩ — (· — · — ·), для выгоды перадачы адрасоў электроннай пошты. Код сумяшчае лацінскія літары A і C і адлюстроўвае іх сумеснае графічнае напісаньне ў выглядзе лігатуры.

Сучаснасьць

Камэрцыйнае выкарыстаньне

У сучаснай ангельскай мове @ — гэта камэрцыйны сымбаль, які азначае па курсе або па цане. Ён рэдка выкарыстоўваецца ў фінансавых бухгальтарскіх кнігах і не выкарыстоўваецца ў стандартнай тыпаграфіцы.^[5]

Таварны знак

У 2012 годзе ⟨@⟩ быў зарэгістраваны ў якасьці таварнага знаку ў нямецкім ведамстве па патэнтах і таварных знаках^[6]. Запыт на адмену быў пададзены ў 2013 годзе, і ў канчатковым рахунку адмена была пацьверджана Фэдэральным патэнтным судом Нямеччыны ў 2017 годзе^[7].

Адрасы электроннай пошты

Цяпер сьлімак часьцей за ўсё выкарыстоўваецца ў якасьці знаку ў частцы электроннай пошты, напрыклад:

[e-mail]

Назва сьлімаку на іншых мовах

• Армэнія — малпа.
• Украіна — сьлімак, сабачка, малпачка, жабка, вуха.
• ЗША — кішка.
• Маскоўшчына — сабачка.
• Карэя — сьлімак.
• Нідэрлянды — «apenstaartje» (малпавы хвост).
• Ізраіль — «штрудзель».
• Гішпанія — як і мера вагі «arroba».
• Францыя, Партугалія — як і мера вагі «arrobase».
• Нямеччына, Польшча — малпа, малпавы хвост, малпава вуха, скрэпка.
• Італія — «chiocciola» (сьлімак).
• Данія, Нарвэгія, Швэцыя — «snabel-a» (А з лычом) альбо слановы хобат (А з хобатам).
• Чэхія, Славаччына — «zavináč» (скручаны ў рулецік селядзец пад марынадам).
• Кітай, Тайвань — мышка.
• Віетнам — «скручаная A».
• Грэцыя — макароніна.
• Вугоршчына — чарвяк, клешч.

Заўвагі

1. Сьлімак у беларускай мове ў Родным склоне мае канчатак -а, бо ён ёсьць жывой істотай; калі маецца на ўвазе сымбаль з назвай «Сьлімак» варта выкарыстоўваць канчатак -у, бо сымбаль жывой істотай не зьяўляецца