Канстантын Казімер Бжастоўскі

Канстанты́н Казіме́р Бжастоўскі (1644 — 24 кастрычніка 1722, Дуброўна) — дзяржаўны й рэлігійны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, граф Сьвятога Стальцу. Канонік віленскі (ад 1661), катэдральны прапаведнік (ад 1664), сакратар духоўны вялікі літоўскі (1671—1684), біскуп смаленскі (1684—1687) і віленскі (ад 1687).

Канстантын Казімер Бжастоўскі

Канстантын Казімер Бжастоўскі
Герб «Стрэмя»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1644
Памёр	24 кастрычніка 1722 Вільня, Вялікае Княства Літоўскае
Пахаваны	Касьцёл Сьвятых Станіслава і Ўладзіслава
Род	Бжастоўскія
Бацькі	Цыпрыян Павал Бжастоўскі Барбара Раецкая[d]
Дзейнасьць	каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп

Біяграфія

З шляхецкага роду Бжастоўскіх гербу «Стрэмя», сын Цыпрыяна Паўла. У 1665 годзе распачаў навучаньне ў Рыме, дзе атрымаў ступень доктара тэалёгіі (1669 год).

У 1689 годзе на сойме ў Варшаве яго моцна зьняважыў адзін з дэпутатаў, аплачаных Сапегамі. У тым самым годзе быў адным з судзьдзяў, якія вынесьлі сьмяротны вырак за атэізм сапегаўскаму жаўнеру Казімеру Лышчынскаму.

У 1692 годзе ўцягнуўся ў новы канфлікт з Сапегамі (прычына — разьмяшчэньне гетманам вялікім літоўскім Казімерам Янам Сапегам войска на зіму ў касьцельных маёнтках). Біскупа падтрымаў кароль і вялікі князь Ян Сабескі, які імкнуўся паменшыць уплыў Сапегаў у Вялікім Княстве Літоўскім. 18 красавіка 1694 годзе ў Віленскай катэдры пракляў гетмана, што прычынілася да ўсплёску незадаволенасьці Сапегамі сярод шляхты. Супраць абвастрэньня канфлікту, які вёў да разгортваньня грамадзянскае вайны 1697—1702 гадоў паміж шляхтай і Сапегамі, выступіў Папа Рымскі. У 1697 годзе склаў кампраміснае пагадненьне з Сапегамі.

У Вялікую Паўночную вайну 1700—1721 гадоў падтрымаў караля і вялікага князя Аўгуста Моцнага, але потым далучыўся да Віленскае канфэдэрацыі. Прымаў у сваёй рэзыдэнцыі ў Верках маскоўскага гаспадара Пятра І, абараняў перад ім Грэка-Каталіцкую царкву. Гэта прывяло Пятра І ў гнеў, яго ледзь суцішыў гетман польны літоўскі Рыгор Антоні Агінскі.

У 1713 годзе запрасіў у Вільню рохітаў, у 1722 годзе — піяраў, якія адчынілі калегіюм^[1]. У 1717 годзе склікаў сынод Віленскае дыяцэзіі.

Галерэя

• 
  Партрэт К. Бжастоўскага. Невядомы мастак, 1673 г.
• 
  Партрэт К. Бжастоўскага, 1687 г.
• 
  Партрэт К. Бжастоўскага, 1687 г.
• 
  Панэгірык К. Бжастоўскаму, 1687 г.

• 
  Герб К. Бжастоўскага, 1689 г.
• 
  Герб К. Бжастоўскага, 1705 г.
• 
  Партрэт К. Бжастоўскага. Невядомы мастак, XVIII ст.
• 
  Партрэт К. Бжастоўскага (направа) у Менскай катэдры, здымак 1911 г.