Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (Росіца)

Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы — помнік архітэктуры пачатку XX стагодзьдзя ў Росіцы. Знаходзіцца пры ўезьдзе ў колішняе мястэчка з боку Дрысы, на беразе ракі Росіцы. Дзее. Твор архітэктуры нэаготыкі. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы.

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы
Краіна	Беларусь
Вёска	Росіца
Каардынаты	55°55′11″ пн. ш. 27°45′33″ у. д.
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Віцебская дыяцэзія
Архітэктурны стыль	нэаготыка і нэараманскі стыль
Дата заснаваньня	1911
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы на мапе Беларусі Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы на Вікісховішчы

Гісторыя

Стары касьцёл, 1900-я гг.

Паштоўка з выявай новага касьцёла, 1909 г.

Вялікае Княства Літоўскае

Першыя зьвесткі пра касьцёл у Росіцы датуюцца другой паловай XVI ст.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У 1778 годзе з фундацыі Мікалая Тадэвуша Лапацінскага ў Росіцы, якая па першым падзеле Рэчы Паспалітай (1772 год) апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, збудавалі невялікі драўляны касьцёл, асьвечаны ў 1792 годзе.

Новы касьцёл з чырвонай цэглы пачалі будаваць у 1906 годзе, урачыстая кансэкрацыя сьвятыні адбылася 20 студзеня 1911 году.

Найноўшы час

Па 1917 годзе савецкія ўлады зачынілі касьцёл. У Другую сусьветную вайну ён зноў пачаў дзеяць, пазьней будынак выкарыстоўваўся савецкімі ўладамі ў гаспадарчых мэтах. У 1988 годзе касьцёл вярнулі каталікам.

Архітэктура

Помнік архітэктуры нэараманскага стылю. Гэта 3-нэфавая 2-вежавая базыліка з шырокім трансэптам і 5-граннай апсыдай з закрысьціямі. Фасад мае 3-часткавую кампазыцыю: паміж высунутымі наперад бакавымі вежамі 2-гранны шчыпец. Такім жа шчыпцом завяршаецца прастакутны партал аркавага ўваходнага праёма, над якім — акно-трыфорыюм. Над бакавымі аркавымі ўходамі — вокны-біфорыюмы. Яруснасьць і шматплянавасьць франтальнаму фасаду надаюць бакавыя нізкія 5-гранныя эркеры. Будынак мае багатую плястыку: шырокія лапаткі, аркатурныя фрызы, архівольты аконных праёмаў, карнізы з сухарыкамі^[1].

Галерэя

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  Будоўля касьцёла, 1906—1910 гг.
• 
  Галоўны фасад, 1913 г.
• 
  Інтэр'ер, 1913 г.
• 
  Па руйнаваньні савецкімі ўладамі, 1930-я гг.

Сучасныя здымкі

• Сучасны стан
• 
  Агульны выгляд
• 
  Галоўны фасад
• 
  Інтэр'ер
• 
  Галоўны алтар