Кніга прарока Ераміі

Кні́га праро́ка Ерамі́і (па-габрэйску: ספר ירמיהו‎ — Сэфэр Ірмеяху) — 24-я кніга кананічнага Старога Запавету, трынаццатая частка Танаху. У пазьнейшых прароках знаходзіцца паміж кнігамі Ісаі ды Езэкііля. Напісаная прарокам Ераміям (Ірміяху) прыкладна ў VI стагодзьдзі да н. э.. Ахоплівае пэрыяд ад 647 да 580 да н. э. — часы валадараньня цара Ёсіі і захопу Юдэі Бабілёнам.

Кніга Старога Запавету Кніга прарока Ераміі

Пяцікніжжа Майсеева

Кніга Роду Кніга Выхаду Сьвятарская кніга Кніга Лічбаў Паўтораны Закон

Прарокі

Першыя прарокі Кніга Ісуса сына Нава Кніга Судзьдзяў Першая кніга Царстваў Другая кніга Царстваў Трэцяя кніга Царстваў Чацьвертая кніга Царстваў Пазьнейшыя прарокі Кніга прарока Ісаі Кніга прарока Ераміі Кніга прарока Езэкііля Меншыя прарокі Кніга прарока Асіі Кніга прарока Ёіля Кніга прарока Амоса Кніга прарока Аўдзея Кніга прарока Ёны Кніга прарока Міхея Кніга прарока Навума Кніга прарока Абакума Кніга прарока Сафона Кніга прарока Агея Кніга прарока Захарыі Кніга прарока Малахіі

Пісаньні

Паэтычныя Псальмы Выслоўі Саламонавы Кніга Ёва Пяць скруткаў Найвышэйшая песьня Саламонава Кніга Рут Ераміін плач Эклезіяст Кніга Эстэр Гістарычныя Кніга прарока Данііла Кніга прарока Эздры Кніга прарока Нээміі Першая кніга летапісаў Другая кніга летапісаў

п а р

Ілюстрацыя да 38 разьдзелу кнігі Ераміі

Гэта найбольшая з прарочых кнігаў Старога Запавету, складаецца з 52 разьдзелаў. Кніга напісаная складанай і паэтычнай гэбрайскай мовай, за выняткам вершу 10:11, які напісаны па-арамэйску.

Аўтарства

Прарок Ерамія жыў у эпоху заняпаду Юдэйскага царства. Ягоная зямля стала арэнаю барацьбы дзьвюх «звышдзяржаваў» старажытнага сьвету — Эгіпту і Бабілёну, што прыйшоў на зьмену Асырыі. Апошнія цары Юдэі, а разам зь імі і ўвесь народ, становяцца закладнікамі гэтае барацьбы. Цар Ёсія быў забіты эгіпцянамі; ягоны сын, цар Ёахаз, быў вывезены ў Эгіпет; унук Ёсіі, цар Ёакім, быў вывезены ў Бабілён; пасьля туды ж вывезены і малодшы сын Ёсіі, цар Сэдэкія.

У 586 (або 587) да н. э. Ерусалім і храм дашчэнту зруйнаваныя войсками Навухаданосара, дзяржава зьнішчаная. Ерамія выпраўляецца ў выгнаньне ў Эгіпет. Праўдападобна, падчас перабываньня там ён напісаў 37—44 разьдзелы кнігі.

Кніга Ераміі рэдагавалася другазаконьнікамі ці аўтарамі Паўторанага закону, якія прасоўвалі рэлігійную рэформу^[1]. Гэта заўважна ў паралельным выкарыстаньні мовы ў Другазаконьні і кнізе Ераміі^[2]. Так, у Ер. 11:4 і Друг. 4:20 выкарыстаная мэтафара жалезнае печы. Аднак невядома, ці быў Ерамія прыхільнікамі другазаконьніцкай школы, бо ён нідзе ня згадвае ані Паўтораны закон, ані рэлігійную рэформу Ёсіі^[3].

Зьмест

Кніга ўмоўна можа быць падзеленая на 6 частак^[4], у якіх стылі тэксту мяняюцца ад паэтычнага праз апавядальны да біяграфічнага^[5]. Часткі:

• Разьдзелы 1—25 — сутнасьць Ераміінага пасланьня
• Разьдзелы 26—29 — біяграфічныя зьвесткі і стасункі зь іншымі прарокамі
• Разьдзелы 30—33 — Божае абяцаньне аднаўленьня, у тым ліку заключэньне «новага запавету», што ёсьць магчымай адсылкай да хрысьціянскага Новага Запавету
• Разьдзелы 34—45 — збольшага стасункі з Сэдэкіям і падзеньне Ерусаліму
• Разьдзелы 46—51 — Боскае пакараньне народам вакол Ізраілю
• Разьдзел 52 — дадатак, які пераказвае 2-ю кнігу Цароў 24:18—25:30)

Галоўныя мэсіянскія прароцтвы знаходзяцца ў наступных фрагмэнтах: 23:1-8; 31:31-40 і 33:14-26.