Кніга прарока Ёіля
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Кні́га праро́ка Ёіля — кніга Старога Запавету, шаснаццатая частка Танаху. Другая з кніг г. зв. малых прарокаў.
Кніга Старога Запавету |
Пяцікніжжа Майсеева |
Прарокі |
|
Пісаньні |
|

Remove ads
Аўтарства
Кніга прадстаўленая як «слова Гасподняе, якое было Ёілю, сыну Ватуілаваму» (Ёіль 1:1). Гэта ўсё, што вядома зь Бібліі пра самога Ёіля. У перакладзе зь іўрыту Ёіль па-габрэйску: יוֹאֵל, або Ёэль, азначае «Егова ёсьць Бог». Блізкае знаёмства Ёіля зь Ерусалімам, яго храмам і асаблівасьцямі храмавага служэньня паказвае на тое, што мажліва, прарок пісаў сваю кнігу ў Ерусаліме або ў Юдэі. Апасродкавана з кнігі вынікае, што ён паходзіў зь Юдэі, мешкаў у Ерусаліме ды меў шчыльныя кантакты зь сьвятарскім асяродзьдзем. Кніга паўстала пасьля палону, імаверна ў IV стагодзьдзі.
Remove ads
Вонкавыя спасылкі
Кніга прарока Ёіля — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Кніга Ёіля ў перакладзе Васіля Сёмухі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads