Першая кніга летапісаў

From Wikipedia, the free encyclopedia

Першая кніга летапісаў
Remove ads

Пе́ршая кні́га ле́тапісаў, Першая кні́га хронікі — кніга Старога Запавету і Танаху. Разам з другой часткай складаюць Параліпамэнон.

Кніга Старога Запавету

Першая кніга летапісаў

Thumb

Пяцікніжжа Майсеева
Прарокі
Пісаньні
Thumb
Ілюстрацыя да 19 разьдзелу першай кнігі Летапісаў

Першая частка кнігі (разьдзелы 1—9) зьмяшчае генэалягічныя сьпісы, датычныя радаводу Давіда, сьвятароў і левітаў, а таксама месьцічаў Ерусаліму. Яна падводзіць да гісторыі Давіда, якая ахоплівае рэшту Першай кнігі хронік (рзд. 10—29). У расповедзе пра Давіда няма згадкі пра пэрыпэтыі з Саўлам, грэх Давіда й іншыя благія падзеі ў ягонай сям’і, пра якія падрабязна распавядаюць Кнігі цароў. Замест гэтага зроблены акцэнт на прароцтвы Натана. Шмат месца храніст прысьвечвае справам культу — пераносу Ківоту Запавету, падрыхтоўцы да будаўніцтва Храму, парадкаваньню задачаў сьвятароў. Такім чынам дапускаюць, што аўтар сам быў набліжаны да служэньня ў Храме.

Remove ads

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads