Ласла Краснахоркаі

Ла́сла Краснахо́ркаі (па-вугорску: Krasznahorkai László; 5 студзеня 1954) — вугорскі пісьменьнік. Імгненна ўвайшоў у літаратурную супольнасьць Вугоршчыны пасьля выданьня ў 1985 годзе раману «Сатанінскае танга», які меў дзіўны посьпех.

Ласла Краснахоркаі
Krasznahorkai László
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	5 студзеня 1954 (71 год) Дзюла, мэд’е Бэкеш
Дзеці	Ágnes Krasznahorkai[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, навэліст, сцэнарыст
Гады творчасьці	1985 — цяперашні час
Жанр	раман, навэля
Мова	вугорская мова[1]
Значныя творы	«Сатанінскае танга» (1985) «Мэлянхолія супраціву» (1989)
Прэміі	прэмія Кошута (2004)
Узнагароды	Прэмія імя Кошута[d] (2004) Міжнародная Букераўская прэмія[d] (2015) Віленіцкая прэмія[d] (2014) Амэрыканская прэмія па літаратуры[d] (2014) Laureate of the Hungarian Republic[d] (2002) прэмія Шандара Мараі[d] (1998) Móricz Zsigmond Grant[d] (1983) Prize of the Society of Writers[d] (2008) прэмія часопіса «Alföld»[d] (1999) прэмія SWR „Сьпіс найлепшых пісьменьнікаў“[d] (1993) Аўстрыйская дзяржаўная прэмія па эўрапейскай літаратуры (2021) National Book Award for Translated Literature[d] (2019) Q25459531? (2022) прэмія „Фармэнтар“[d] (2024)
Ласла Краснахоркаі ў Вікісховішчы
http://www.krasznahorkai.hu

Біяграфія

Першы раз Ласла трапіў за мяжу камуністычнай Вугоршчыны ў 1987 годзе, правёўшы год у Заходнім Бэрліне. З моманту каляпсу Савецкага блёку ён жыў у розных кутках сьвету. Між тым часта вяртаецца як у Вугоршчыну, так і ў Нямеччыну, аднак большую частку свайго жыцьця праводзіць напераменку ў Францыі, Гішпаніі, ЗША, Ангельшчыне, Галяндыі, Італіі, Грэцыі, Кітаі й Японіі.

Творчасьць

У 1993 годзе раман «Мэлянхолія супраціву» атрымаў у Нямеччыне Bestenliste-Prize як лепшая літаратурная праца году. Ад ЗША да Японіі пісьменьнік атрымаў толькі дадатную крытыку. Сама Сьюзан Зонтаг адзначыла: «Ён сучасны вугорскі майстра апакаліпсісу, той каго можна натхнёна параўнаць з Гогалем й Мэлвілам». Вінфрыд Георг Макс Зэбальд адзначыў: «Унівэрсальны погляд Краснахоркаі канкурыруе з Гогалевымі „Мёртвымі душамі“ й далёка пераўзыходзіць усё напісанае яго сучасьнікамі».

Творы

• 1985 «Сатанінскае танга» (Sátántangó) — раман
• 1986 «Апошняя літасьць» (Kegyelmi viszonyok) — навэлы
• 1989 «Мэлянхолія супраціву» (Az ellenállás melankóliája) — раман
• 1992 «Палонны Ургі» (Az urgai fogoly) — навэлы
• 1999 «Вайна й вайна» (Háború és háború) — раман
• 2003 «З поўначы — гара, з поўдня — возера, з усходу — дарога, з захаду — рака» (Északról hegy, Délről tó, Nyugatról utak, Keletről folyó) — раман
• 2004 «Разруха й смутак у Паднябеснай» (Rombolás és bánat az Ég alatt) — дакумэнтальны раман аб Кітаі
• 2009 «Апошні воўк» (Az utolsó farkas) — раман
• 2010 "" (Állatvanbent)

Узнагароды

• 1987 Прэмія Атылы Ёжэфа (József Attila-díj)
• 1992 Прэмія Цібора Дзеры (Déry Tibor-díj)
• 1993 Прэмія Дзюлы Крудзі
• 1998 Прэмія Шандара Мараі
• 2004 Прэмія Кошута (Kossuth-díj)