Лявон Шырын

Лявон Шырын (1 студзеня 1930, в. Працавічы, Слуцкі раён — 14 траўня 1994) — беларускі дзіцячы пісьменьнік, паэт.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Шырын.

Лявон Шырын
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1 студзеня 1930(1930-01-01) Працавічы, Кіраўскі сельсавет, Слуцкі раён, Бабруйская акруга, БССР, СССР
Памёр	14 траўня 1994(1994-05-14) (64 гады)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт

Вучыўся завочна ў Слуцкай, потым у Менскай пэдагагічнай вучэльні (скончыў у 1954 годзе). У 1951-1957 гг. выкладаў маляваньне, чарчэньне, замежную мову, беларускую мову і літаратуру ў школах Любанскага раёну (в. Таль, Асавец, п. Барыкоў, г. Любань). Завочна скончыў беларускае аддзяленьне філялягічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсітэту (1962). З 1957 году — загадчык аддзелу рэдакцыі старобінскай раённай газэты «Савецкі патрыёт». З 1958 году — загадчык Старобінскага раённага пэдкабінэту, з 1960 году — дырэктар Жабінскай васьмігадовай школы, з 1962 году — загадчык аддзелу народнай асьветы Старобінскага райсавету, з 1963 году — дырэктар Жабінскай сярэдняй школы. У 1968-1982 гг. — намесьнік дырэктара па вучэбна-выхаваўчай рабоце Салігорскай завочнай сярэдняй школы. З красавіка 1982 году — дырэктар Мяцявіцкай сярэдняй школы Салігорскага раёну. У 1982-1989 гг. — дырэктар Гоцкага вучэбна-вытворчага камбіната Салігорскага раёну. Сябра СП СССР з 1986 году^[1].

Творчасьць

Першы верш надрукаваны ў 1956 годзе ў любанскай раённай газэце «Кліч Радзімы». У абласным і рэспубліканскім друку выступаў з 1974 годзе. Аўтар гумарыстычных вершаў, сцэнароў перадачы «Калыханка» Беларускага тэлебачаньня (1982—1985) і інш.

Кнігі

• 1978 — «Мы дзеці шахцёраў», зборнік дзіцячых вершаў (кніжка-маляванка)
• 1980 — «Песьні ручая», зборнік дзіцячых вершаў
• 1989 — «Ясь, жалейка і вясна», зборнік дзіцячых вершаў