Лясная песьня

«Лясная песьня» — беларуская патрыятычная песьня 1950 году.

«Лясная песьня»
Песьня выканаўцы Ісідара Балоціна і Міхаіла Дзянісава зь міні-альбому Беларускія песьні
Мова	беларуская
«Д—00366»
Напісаная	1950
Выдадзеная	1952
Фармат	грампласьцінка
Запісаная	1951
Працягласьць	3:02
Лэйбл	Беларускі радыёкамітэт
Аўтар(ы)	Адам Русак
Кампазытар(ы)	Уладзімер Алоўнікаў
Прадусэр(ы)	Рыгор Пукст, Марк Шнэйдэрман

Вобразна апявае разгортваньне партызанскага руху падчас нямецкай акупацыі Беларусі 1941—1944 гадоў. У 1950 годзе верш для песьні напісаў паэт-песеньнік Адам Русак. Словы вершу на музыку паклаў кампазытар Уладзімер Алоўнікаў. У якасьці мэты беларускіх партызанаў песьня падае свабоду роднага краю і яго росквіт у шчасьці. Нацыянальна расьпеўная музыка «Лясной песьні» мае лірычна-задушэўную афарбоўку. У 2014 годзе 1-ы галоўны рэдактар часопіса «Роднае слова» (1987—2006) Міхась Шавыркін адзначыў, што песьня набыла настолькі шырокую папулярнасьць, што стала музычна-паэтычным увасабленьнем сваёй эпохі^[1].

У 1952 годзе Беларускі радыёкамітэт выпусьціў песьню на 2-й з дзьвюх грампласьцінак Беларускія песьні. Твор выконвалі народныя артысты Ісідар Балоцін і Міхаіл Дзянісаў, якія былі опэрнымі сьпевакамі Дзяржаўнага тэатру оперы і балету Беларусі. Гуказапіс праходзіў пры ўдзеле хору Беларускага радыёкамітэту пад кіраўніцтвам Рыгора Пукста і Сымфанічнага аркестру Беларускай дзяржаўнай філярмоніі пад дырыгенцтвам заслужанага дзеяча мастацтваў Марка Шнэйдэрмана^[2]. У 2004 годзе рок-гурт «Незалежная Рэспубліка Мроя» ўклаў уласную аранжыроўку «Лясной песьні» ў складанку Генералы айчыннага року.

Верш

Ой, бярозы ды сосны — Партызанскія сёстры, Ой, шумлівы ты, лес малады! Толькі сэрцам пачую Тваю песьню лясную — Ды ўспомню былыя гады. Ды ўспомню пажары, І варожыя хмары, І завеі халодных вятроў, І слату, і нягоды, І начныя паходы, І агні партызанскіх кастроў. Край любімы мой, родны, Ты навекі свабодны, За цябе я на бітву хадзіў, Каб ніколі, ніколі Ты ня быў у няволі, Каб заўсёды ў шчасьці ты жыў. Адышлі тыя годы, Адгрымелі паходы. Толькі пушча за полем шуміць. Ой, бярозы ды сосны — Партызанскія сёстры, Вас ніколі ў жыцьці не забыць. — Адам Русак, «Лясная песьня»