Макс Шчур
беларускі перакладнік, паэт, пісьменьнік From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Макс Шчур (нар. 1977; Берасьце, цяпер Беларусь) — беларускі паэт, перакладнік, эсэіст.
Remove ads
Жыцьцяпіс
У 1994—1998 — студэнт Менскага лінгвістычнага ўнівэрсытэту. Ад 1998 жыве ў Чэхіі пад Прагай, дзе атрымаў палітычны прытулак[1].
Творчасьць
Аўтар п’есы «Сьмерць тырана» (Мн., 1997), зборнікаў вершаў «Амфітэатар» (Прага-Гданьск, 1999), «Раньні збор» (Стакгольм, 2006), «Амальгама» (Мн., 2010)[2], «Modus bibendi» (2012)[3] і «Летні час» (Тэрнопаль, 2014)[4], шэрагу літаратуразнаўчых эсэ, кніг прозы «Там, дзе нас няма» (2004), «Ліст, знойдзены на папялішчы» (Познань, 2011)[5], «Культуртрэгер» (2013)[6][7], «Завяршыць гештальт» (Тэрнопаль, 2015)[8]. Ягоныя вершы друкаваліся ў чэскіх, швэдзкіх і польскіх перакладах.
Вёў інтэрнэт-часопіс niamiesta.se[9].
Перакладае з чэскай (Гелнэр, Кліма, Рэйнэк), гішпанскай (Кевэда, Борхэс, Лёрка), ангельскай (Кэрал, «Прыгоды Алесі ў дзівоснай краіне»; Лір, «Кніга бязглузду») моваў. Цікавіцца тэорыяй інтэрпрэтацыі, філязофіяй мастацтва, дачыненьнямі культуры й палітыкі.
Remove ads
Прэміі
- Ляўрэат прэміі Янкі Юхнаўца (2004) за раман «Там, дзе нас няма» (неапублікаваны)
- Гішпаніст (Premio Iberoamericano 2003).
- Ляўрэат прэміі Гедройца (2016) за кнігу «Завяршыць гештальт»[10][11]
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads