Мікалай Каржанеўскі

Мікала́й Каржане́ўскі (1904, Менск, Расейская імпэрыя — чэрвень 1943, Менск) — адзін з арганізатараў і кіраўнікоў Менскага камуністычнага падпольля ў гады Вялікай Айчыйнай вайны. Чалец УКП(б) з 1941 году. Вучыўся завочна ў Маскоўскім юрыдычным інстытуце. Перад вайною быў пракурорам Баранавіцкай вобласьці. Зь першых дзён нямецкай акупацыі Менску далучыўся да падпольнае барадзьбы. У жніўні 1941 году ўладкаваўся начальнікам пажарна-вартавой ахароны садавінагароднінай базы № 1, дзе стварыў падпольную групоўку і кіраваў ейнай дзейнасьцю. Па ягонай ініцыятыве на садавінагароднінай базе № 2 створана падпольная групоўка. У ліпені-верасьні 1941 сакратар Кастрычніцкага падпольнага раённага камітэту КП(б)Б Менску. Удзельнічаў у распаўсюджаньні падпольных газэтаў «Звязда», падтрымліваў сувязь з Койданаўскім камуністычным падпольлем, накіроўваў дзейнасьць камсамольска-маладзёвага падпольля ў вёсцы Вялікія Навасёлкі Койданаўскага раёну. 2 кастрычніка 1942 схоплены гітлераўцамі, пасьля катаваньняў спалены ў Трасьцянецкім лагеры сьмерці.^[1][2].

Мікалай Каржанеўскі
1904 — чэрвень 1943
Месца нараджэньня	Менск, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Месца сьмерці	Менск, Менская вобласьць, СССР
Прыналежнасьць	Расейская імпэрыя, СССР
Бітвы/войны	Нямецка-савецкая вайна

Сям’я

• Бацька — Канстантын Каржанеўскі

Памяць

Ягоным імем названыя вуліца (у 1971) і завулак у Менску. На доме № 6 знаходзіца мэмарыяльная дошка.^[2]