Мілаван Глішыч

Мілаван Глішыч (па-сэрбску: Милован Глишић; 6 студзеня 1847, вёска Градац, Заходняя Сэрбія — 20 студзеня 1908, Дуброўнік) — сэрбскі пісьменьнік.

Мілаван Глішыч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	7 (19) студзеня 1847 Градац[d], Княства Сэрбіі[1]
Памёр	20 студзеня 1908(1908-01-20) (61 год) Дуброўнік, Аўстра-Вугоршчына[1]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	мовазнавец, пісьменьнік, паэт, журналіст, драматург, літаратурны крытык, пісьменьнік навуковай фантастыкі
Мова	сэрбская
Подпіс
Мілаван Глішыч у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сяле Градац каля гораду Валева на захадзе Сэрбіі. У яго вёсцы не было школы, але бацькі навучылі яго чытаць дома. У Валева яго адразу прынялі ў другі кляс асноўнай школы. У 1875 годзе ён скончыў гімназію ў Бялградзе (будучы Бялградзкі ўнівэрсытэт). У далейшым быў рэдактарам «Сербских новин», драматургам у Народным тэатры, а ў апошнія гады — памочнікам рэдактара Народнай бібліятэкі. З-за пагаршэньня здароўя пераехаў у Дуброўнік, дзе памёр у лютым 1908 году.

Творчасьць

Удзельнічаў у рэвалюцыйным руху. Адзін з пачынальнікаў крытычнага рэалізму ў сэербскай літаратуры. Пісаў сатырычныя памфлеты і фэльетоны; у 1870-я гг. у апавяданьнях і аповесьцях «Галава цукру», «Рогі», 1875, «Доўг плацяжом чырвоны», «Музыка», 1879, і інш. апавядаў пра жыцьцё сялянаў.