Міхал Юзэф Масальскі

Міхал Юзэф Масальскі (каля 1700 — 26 студзеня 1768) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі (з 1726), ваявода амсьціслаўскі (з 1737), кашталян троцкі (з 1742) і віленскі (з 1744), гетман польны (1744—1762) і вялікі літоўскі (з 1762)^[4].

Міхал Юзэф Масальскі

Міхал Юзэф Масальскі. С. Чаховіч, каля 1765
Герб «Масальскі»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1700 Трокі, Вялікае Княства Літоўскае
Памёр	26 студзеня 1768
Род	Масальскія
Бацькі	Ян Масальскі Ганна з Валовічаў
Дзеці	Ігнаці Якуб Масальскі[1], Юзэф Адрыян Масальскі[1], Ян Мікалай Масальскі[1][2], Казімер Масальскі[d][1], Кацярына Масальская[d][3], Юзаф Бяляўскі[d], Тэрэса Масальская[d][3] і Марыяна Масальская[d][3]
Дзейнасьць	дыплямат

Біяграфія

З княскага роду Масальскіх гербу ўласнага, сын Яна, старосты гарадзенскага, і Ганны з Валовічаў.

Навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце. Займаў некалькі дзяржаўных пасадаў, у тым ліку гарадзенскага судовага старосты (1726). З 1718 бесьперапынна ўдзельнічаў у соймах. Выступаў як прыхільнік каралеўскага двара і прыдворнай партыі Чартарыйскіх.

У часы бескаралеўя па сьмерці Аўгуста Моцнага абіраўся маршалкам канвакацыйнага сойму (1733). Падтрымліваў абраньне Станіслава Ляшчынскага, аднак у 1736 вызнаў каралём Аўгуста Саса.

У 1741 пры падтрымцы Сапегаў атрымаў урад маршалка Вярхоўнага Трыбуналу, дзе бараніў іхныя правы ў спрэчках з Радзівіламі.

Як прыхільнік партыі Чартарыйскіх падтрымліваў іхныя праекты рэформаў. У 1764 сфармаваў у Вялікім Княстве Літоўскім генэральную канфэдэрацыю, якая з дапамогай расейскіх войскаў абрала каралём Станіслава Аўгуста Панятоўскага.

Прыняцьце канвакацыйным соймам пастановы аб стварэньні Вайсковай камісіі Вялікага Княства Літоўскага, якая абмяжоўвала правы гетманаў, прычынілася да разрыву з Чартарыйскімі. У пазьнейшы час дрэнна ставіўся да новага караля і вялікага князя, імкнуўся стварыць моцную групоўку Масальскіх, а таксама вярнуць ранейшыя правы гетманам^[5].