Наваградзкая вобласьць

Нава́градзкая во́бласьць — адміністрацыйная адзінка ў складзе БССР у 1939 годзе. Утвораная пастановай ЦК КП(б)Б «Пра вобласьці і абласныя цэнтры Заходняй Беларусі» ад 19 лістапада 1939 году^[1] (аднак яшчэ 2 лістапада была створаная ўправа НКУС па Наваградзкай вобласьці^[2][3]) на тэрыторыі Наваградзкага ваяводзтва Польшчы, пасьля далучэньня Заходняй Беларусі да БССР.

Наваградзкая вобласьць
(Навагрудская вобласць)
Агульныя зьвесткі
Краіна	БССР
Статус	вобласьць
Адміністрацыйны цэнтар	Наваградак
Дата ўтварэньня	2 лістапада 1939
Дата скасаваньня	4 сьнежня 1939
Афіцыйныя мовы	беларуская
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Абласным цэнтрам стаў горад Наваградак. Аднак паколькі ён знаходзіўся на краі вобласьці, неўзабаве было прынятае рашэньне пра перанос адміністрацыйнага цэнтру ў Баранавічы. 4 сьнежня 1939 году вобласьць была перайменаваная ў Баранавіцкую, якая праіснавала да 1954 году, калі ейныя тэрыторыі былі падзеленыя між Берасьцейскай, Гарадзенскай, Маладэчанскай ды Менскай абласьцямі.