Маладэчанская вобласьць

Маладэчанская вобласьць — адміністрацыйная адзінка ў складзе БССР у 1944—1960 гадах. Узьнікла 20 верасьня 1944 году, калі ў Маладэчанскую была перайменаваная Вялейская вобласьць, а цэнтар вобласьці перанесены ў Маладэчна. Скасаваная 20 студзеня 1960 году, раёны перададзеныя ў Віцебскую (9 раёнаў), Гарадзенскую (4 раёны) і Менскую (7 раёнаў) вобласьці^[2].

Маладэчанская вобласьць
Агульныя зьвесткі
Краіна	СССР
Статус	вобласьць у складзе саюзных рэспублік СССР[d]
Адміністрацыйны цэнтар	Маладэчна
Дата ўтварэньня	4 сьнежня 1939
Дата скасаваньня	20 студзеня 1960
Плошча	14 800 км²
Вышыня па-над узр. м.  · сярэдняя вышыня	158 м[1]
Месцазнаходжаньне
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

20 верасьня 1944 году ўключала наступныя раёны: Астравецкі, Ашмянскі, Валожынскі, Ільлянскі (скасаваны ў 1957), Іўеўскі, Крывіцкі, Куранецкі (у 1946 годзе перайменаваны ў Вялейскі), Маладэчанскі, Мядзельскі, Пастаўскі, Радашковіцкі, Смаргонскі, Сьвірскі (ліквідаваны ў 1959), Юрацішкаўскі^[2].

У 1954 годзе далучаныя Браслаўскі, Відзаўскі, Глыбоцкі, Дзісенскі (ліквідаваны ў 1959), Докшыцкі, Дунілавіцкі, Мёрскі, Пліскі, Шаркоўшчынскі раёны ліквідаванай Полацкай вобласьці, Івянецкі раён ліквідаванай Баранавіцкай вобласьці, Іўеўскі раён перададзены Гарадзенскай вобласьці^[2].

Грамады

Дзейнічала з 1949 па 1951 гг. грамада Саюз супольнай справы.