Несьцер Сакалоўскі

Не́сьцер Фё́даравіч Сакало́ўскі (1902, в. Вешкі, цяпер Докшыцкі раён, Віцебская вобласьць, Беларусь — 1950, Менск, цяпер Беларусь) — беларускі кампазытар і хормайстар.

Несьцер Сакалоўскі
Дата нараджэньня	9 лістапада 1902(1902-11-09)
Месца нараджэньня	Вешкі[d], Барысаўскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	13 лістапада 1950(1950-11-13) (48 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, БССР, СССР
Месца пахаваньня	Вайсковыя могілкі
Грамадзянства	Беларуская ССР
Месца вучобы	Менскі музычны тэхнікум[d] (1931) Беларуская дзяржаўная кансэрваторыя імя Анатоля Луначарскага (1935)
Прафэсія	хормайстар
Месца працы	Беларускі трэці дзяржаўны тэатар Ансамбль беларускай народнай песьні і танцу Беларускай філярмоніі[d] Управа па справах мастацтваў Міністэрства культуры БССР[d] Белдзяржвыдавецтва
Гады дзейнасьці	1926—1946
Жанры	клясычная музыка
Гурты	Ансамбль беларускай народнай песьні і танцу, Палескі абласны ансамбль песьні і танцу
Супрацоўніцтва	Беларуская дзяржаўная філярмонія
Узнагароды

Аўтар музыкі да гімну Беларускай ССР на словы Міхася Клімковіча, які стаў гімнам Рэспублікі Беларусь^[1].

Жыцьцяпіс

З 1926 году працаваў акторам і хормайстрам у Беларускім дзяржаўным вандроўным тэатры. У 1931 годзе скончыў Менскі музычны тэхнікум па клясе кампазыцыі Мікалая Аладава і стаў кіраўніком самадзейнага хору. У 1932—1935 годзе навучаўся ў Беларускай дзяржаўнай кансэрваторыі^[1]. У 1937—1941 гадах быў хормайстрам Ансамблю беларускай народнай песьні і танцу пры Беларускай дзяржаўнай філярмоніі. Удзельнічаў у Нямецка-савецкай вайне. У 1943 годзе стаў мастацкім кіраўніком Палескага абласнога ансамблю песьні і танцу. У 1944 годзе ўзначаліў аддзел мастацкай самадзейнасьці Кіраўніцтва ў справах мастацтваў пры Савеце народных камісараў БССР. З 1946 году працаваў рэдактарам музычнай літаратуры ў Беларускім дзяржаўным выдавецтве^[2].

Творчасьць

Быў аўтарам хароў і песьняў на вершы Петруся Броўкі, Якуба Коласа, Янкі Купалы, Адама Русака і Міхася Чарота. Напісаў інструмэнтальныя мініяцюры і сьпеўных сюітаў паводле беларускіх народных песьняў, а таксама звыш 500 апрацовак беларускіх народных песьняў і найгрышаў^[2], у тым ліку «Ой ты, белая бярозанька», «Падушачка», «Чабарок» і «Чаму зязюля не кукавала»^[1].

Памяць

14 сакавіка 1958 году Савета міністраў Беларускай ССР ухваліў Пастанову № 140 аб наданьні Гомельскай музычнай вучэльні імя Несьцера Сакалоўскага. У 1969 годзе Ізідор Нісьневіч выдаў кнігу «Кампазытар Нестар Сакалоўскі».