Панізоўе (Менская вобласьць)

Панізо́ўе^[1] — вёска ў Лагойскім раёне Менскай вобласьці, на рацэ Гайна, за 8 км на ўсход ад Лагойску. Панізоўе ўваходзіць у склад Лагойскага сельсавету.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Панізоўе.

Панізоўе
трансьліт. Panizoŭje
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Лагойскі
Сельсавет:	Лагойскі
Насельніцтва:	46 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1774
Паштовы індэкс:	223111
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	54°12′16.9″ пн. ш. 27°57′9.0″ у. д.
Панізоўе на мапе Беларусі ± Панізоўе Панізоўе

Гісторыя

У 18 стагодзьдзі вёска ў складзе фальварку Заазер’е, уласнасьць віленскага капітула, у 2-й палове ўладаньне Тызэнгаўзаў і Тышкевічаў. Паводле рэвізіі 1795 г. 16 двароў, 126 жыхароў. У 1811 г. вёска, 87 рэвіскіх душ мужчынскага полу, уласнасьць графа П. Тышкевіча. У 1813 г. на могілках пабудавана драўляная Сьвята-Міхайлаўская царква. У 1833 г. у складзе маёнтку Лагойск. З 1866 г. вёска адносілася да Лагойскага праваслаўнага прыходу Сьвята-Мікалаеўскай царквы.

Насельніцтва

• 2010 год — 46 чалавек
• 2003 год — 87 чалавек, 37 двароў
• 1999 год — 83 чалавекі

Інфармацыя для турыстаў

Страчаная спадчына

• Сьвята-Міхайлаўская царква. Пабудавана ў 1813 г. Царква — помнік народнага драўлянага дойлідзтва. Знаходзілася на могілках. Была вырашана прамавугольным у пляне зрубам (12,5 × 10,5 × 5,5 сажня). Над яго 2-схільным дахам узвышалася 4-слуповая званічка, 2 бакавыя акны асьвятлялі малітоўную залю. Была прыпісана да Сьвята-Мікалаеўская царквы ў Лагойску.

• Адрына. Пабудавана з дрэва ў 1912 г.

Выхадцы

• Уладзімер Рудак — партызан-разьведчык, удзельнік апэрацыі па ліквідацыі В. Кубэ.