Поўчын

По́ўчын^[2] — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці, на поўнач ад возера Поўчын, за 4 км на паўднёвы ўсход ад Князь-Бору. Поўчын уваходзіць у склад Верасьніцкага сельсавету.

Поўчын
трансьліт. Poŭčyn
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Жыткавіцкі
Сельсавет:	Верасьніцкі
Вышыня:	125 м н. у. м.
Насельніцтва:	13 чал. (2018)[1]
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2353
Паштовы індэкс:	247972
СААТА:	3216808036
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°7′20″ пн. ш. 27°38′11″ у. д.
Поўчын на мапе Беларусі ± Поўчын Поўчын

Гісторыя

Да 1924 году вёска ўваходзіла ў склад Тураўскай воласьці, а затым Тураўскага раёну, у 1962 годзе ўвайшла ў склад Жыткавіцкага раёну.

Жыткавіцкай Хатыньню можна лічыць вёску Поўчын. 24 красавіка 1944 году карнікі абкружылі вёску, сагналі ўсіх людзей — жанчын і дзяцей, старых і маладых — у адну хату, закідалі гранатамі, расстралялі з кулямёта і падпалілі. 123 чалавекі загінулі ў агні. Толькі чацьвярым удалося вырвацца зь пекла: Матроне Курбан і Пелагеі Курбан, якая, параненая, вынесла з агню дваіх дзяцей — сваю дачку Ніну, немаўля, якому было толькі 6 месяцаў, і чужую чатырохгадовую дзяўчынку Надзею Чыкіду, бацькі якой засталіся ў агні. На месцы трагедыі ў 1955 годзе мясцовыя жыхары М. І. Дарошка і Г. І. Калоська ўзьвялі часовы помнік. А. П. Шчыкатовіч зрабіў мэмарыяльныя дошкі з імёнамі загінуўшых. 9 траўня 1978 году ў вёсцы Поўчын ва ўрачыстай абстаноўцы быў усталяваны помнік ахвярам расправы фашысцкіх карнікаў над мірнымі жыхарамі «Смуткуючая маці».

Насельніцтва

• 1940 год — 160 жыхароў, 32 двары^[3];
• 1994 год — 36 жыхароў, 17 двароў;
• 1999 год — 31 жыхар;
• 2004 год — 24 жыхары, 15 двароў^[3];
• 2009 год — 17 жыхароў^[4];
• 2018 год — 13 жыхароў, 8 жылых і 1 нежылы двароў^[1]