Сара Тысдэйл

Сара Тысдэйл (1884, Сэнт-Люіс —1933, Нью-Ёрк) — амэрыканская паэтка.

Сара Тысдэйл
анг. Sara Teasdale Filsinger
1919 г.
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Сара Трэвар Тысдэйл
Нарадзілася	8 жніўня 1884(1884-08-08)[1][2][3] Сэнт-Луіс, Мізуры, ЗША[4]
Памерла	29 студзеня 1933(1933-01-29)[1][2][3] (48 гадоў) Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША[1]
Пахаваная	могілкі Бэльфантэйн[d]
Сужэнец	Ernst B. Filsinger[d][5]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэтка, пісьменьніца
Гады творчасьці	1907—1933
Жанр	паэзія
Мова	ангельская
Дэбют	1907 (верш у газэце «Люстэрка Рыды»(en))
Значныя творы	Верш «Ласкавыя будуць дажджы»(en) (зборнік «Полымя і цень», 1920)
Прэміі	Пуліцэраўская(en) (1918)
Узнагароды	Пулітцэраўская прэмія ў галіне паэзіі[d] (1918)
Творы ў Вікікрыніцах
Сара Тысдэйл у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Нарадзілася ў сярэднезаможнай сям’і ў Сэнт-Люісе, дзе правяла большую частку жыцьця. Толькі апошнія гады жыла ў Нью-Ёрку. Праз хваравітасьць толькі ў 9 гадоў змагла пайсьці ў школу. У 1898 г. паступіла ў Інстытут Мэры(en) (Лэд’ю(en), акруга Сэнт-Люіс(en)). У наступным годзе перавялася ў школу на сядзібе Хосмэра (Сэнт-Люіс), якую скончыла ў 1903 годзе.

Першы верш надрукавалі ў мясцовай газэце «Люстэрка Рыды» у 1907 годзе. У тым жа годзе пабачыў сьвет яе першы зборнік вершаў «Санэты да Д’юз і іншыя вершы». Другі зборнік, «Алена Траянская і іншыя вершы» выйшаў у 1911 г. і атрымаў станоўчыя водгукі за лірычнае майстэрства і рамантычную тэматыку. У 1914 г. выйшла замуж за заможнага аматара яе творчасьці Эрнста Філсінгэра, зь якім разьвялася ў 1929 годзе. У 1915 г. выйшаў трэці зборнік, «Рэкі, што цякуць у мора». У 1918 г. атрымала за зборнік «Любоўныя песьні» Пуліцэраўскую ўзнагароду, якую выплаціла Паэтычнае таварыства Амэрыкі(en).

У 1920 г. выдала зборнік «Полымя і цень» зь вершам «Ласкавыя будуць дажджы», які натхніў фантаста Рэя Брэдбэры на напісаньне ў 1950 г. аднайменнага(en) апавяданьня (часопіс «Кальез»(en), 6 траўня 1950), што ўвайшло ў зборнік «Марсіянскія хронікі»(en). У 1933 г. выдала апошні зборнік «Дзіўная перамога» і скончыла жыцьцё самагубствам.

Пераклады на беларускую

На беларускую мову творы паэткі перакладалі Аляксей Арцёмаў, Андрэй Стэфановіч, Алена Пятровіч і Ганна Янкута^[6].