Скокі

Ско́кі^[3] — вёска ў Беларусі, каля ракі Лясной. Уваходзяць у склад Матыкальскага сельсавету Берасьцейскага раёну Берасьцейскай вобласьці.

Скокі лац. Skoki
Сядзіба Нямцэвічаў на малюнку Напалеона Орды
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Берасьцейскі
Сельсавет:	Матыкальскі
Вышыня:	134 м н. у. м.
Насельніцтва:	945 чал. (2009)[1]
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 162
Паштовы індэкс:	225039[2]
СААТА:	1212830066
Нумарны знак:	1
Геаграфічныя каардынаты:	52°9′29″ пн. ш. 23°38′17″ у. д.
Скокі на мапе Беларусі ± Скокі Скокі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Скокі ўпамінаюцца ў 1566 годзе.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Скокі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыяй, у Гарадзенскай губэрні.

15 сьнежня 1917 году ў палацы Нямцэвічаў у Скоках заступнікі ўрадаў Нямецкай імпэрыі і Савецкай Расеі падпісалі Пратакол аб замірэньні, што спыніла баявыя дзеяньні на ўсходнім фронце Першай сусьветнай вайны.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Скокі абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, у Берасьцейскі павет («падраён») Баранавіцкага раёну^[4]. Паводле Рыскай мірнай дамовы 1921 году вёска апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Палескім ваяводзтве.

У 1939 годзе Скокі ўвайшлі ў БССР.

За 2007—2013 гады палац Нямцэвічаў адбудавалі за кошт бюджэтных выдаткаў у памеры 8 млрд рублёў (892 тыс. даляраў)^[5].

Насельніцтва

• 1999 год — 696 чалавек
• 2009 год — 945 чалавек^[1]

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

• Мэмарыяльная калёна (XVIII стагодзьдзе)
• Сядзібна-паркавы комплекс Нямцэвічаў (па 1750 годзе)

Страчаная спадчына

• Капліца Прападобнай Марыі Эгіпэцкай
• Касьцёл

Асобы

• Юльян Урсын Нямцэвіч (1758—1841) — пісьменьнік, палітычны дзяяч, гісторык

Галерэя

• Сядзіба Нямцэвічаў
• 
  Маёнтак у 2007 годзе
• 
  Пасьля рэстаўрацыі 2012 году