Станіслаў Нарушэвіч (сын Крыштапа)

Станіслаў Нарушэвіч (? — 27 траўня 1650) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар (з 1630) і рэфэрэндар свецкі вялікі літоўскі (1642—1650).

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Станіслаў Нарушэвіч.

Станіслаў Нарушэвіч

Герб «Вадвіч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1610
Памёр	27 траўня 1650 Вільня, Вялікае Княства Літоўскае
Род	Нарушэвічы
Бацькі	Крыштап Нарушэвіч Альжбета з Шымковічаў
Жонка	Ганна з Сапегаў
Дзеці	Канстанцыя, Яна Тэадора

Трымаў Лідзкае (1629—1646), і Навадворскае староствы (з 1630).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Нарушэвічаў гербу «Вадвіч», сын Крыштапа, падскарбія вялікага літоўскага, і Альжбеты з Шымковічаў. Меў братоў Яна і Аляксандра Крыштапа.

У 1622 навучаўся ўва ўнівэрсытэце Інгальштата (Нямеччына). Служыў пры двары Жыгімонта Вазы. Абіраўся паслом на соймы 1632 (удзельнічаў у элекцыі Уладзіслава Вазы), 1633, 1637, 1648, 1649. Быў даверанай асобай Сапегаў на каралеўскім двары^[1].

Ажаніўся з Ганнай (каля 1615 — 1668), дачкой аршанскага старосты Аляксандра Сапегі. У шлюбе меў дачок Канстанцыю, якая была замужам за Уладзіславам Карэнгам, і Яну Тэадору, якая выйшла сьпярша за кашталяна смаленскага Яна Ісайкоўскага, а потым за гетмана польнага літоўскага Яна Агінскага. Яна Тэадора атрымала значныя маёнткі (Круглае, Бешанковічы і іншыя) па сваёй маці (тая зрабілася адной з спадкаемніц памерлага ў 1656 родзіча Казімера Льва Сапегі) і ўнесла іх у род Агінскіх.