Ваяводы берасьцейскія
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ваявода берасьцейскі — мясцовы ўраднік у Амсьціслаўскім ваяводзтве Вялікага Княства Літоўскага, намесьнік караля і вялікага князя.
Па Люблінскай уніі (1569) засядаў у Сэнаце Рэчы Паспалітай, дзе паводле значнасьці займаў месца пасьля раўскага ваяводы.

Намесьнікамі альбо старостамі берасьцейскімі былі:
- Нац (Начка) (1440—1446)
 - Алехна Давойнавіч (1452)
 - Насуціч (Насутовіч) (1475)
 - Якаў Неміровіч (1483—1487)
 - Сенька Алізаровіч (1495—1496)
 - Станіслаў Пятковіч (1498—1503)
 - князь Васіль Львовіч Глінскі (1506)
 

За ўвесь час свайго існаваньня Берасьцейскае ваяводзтва мела 27 ваяводаў (раней лічылася — 24[1]):
- Юры Ільлініч (1566)
 - Юры Тышкевіч (1566—1576)
 - Гаўрыла Гарнастай (1576—1587)
 - Мікалай Сапега (1588)
 - Крыштап Зяновіч (1588—1614)
 - Ян Яўстах Тышкевіч (1615—1631)
 - князь Аляксандар Людвік Радзівіл (1631—1635)
 - Ян Ракоўскі (1635—1638)
 

- Мікалай Сапега (1638—1642)
 - Іван Трызна (1642—1644)
 - князь Андрэй Масальскі (1645—1651/1652)
 - Юры Кляноўскі (1652—1653)
 - Максыміліян Бжазоўскі (1653—1659)
 - Казімер Людвік Еўлашэўскі (1659—1664)
 - Якуб Тэадор Кунцэвіч (1664—1666)
 - Мэльхіёр Станіслаў Савіцкі (1666—1667/1668)
 

- Крыштап Пякарскі (1668—1672)
 - Стэфан Курч (1672—1702)
 - Крыштап Камароўскі (1702—1708)
 - Уладзіслаў Язафат Сапега (1709—1733?)
 - Казімер Лявон Сапега (1735)
 - Адам Тадэвуш Хадкевіч (1735—1745)
 - Ян Міхал Салагуб (1746—1748)
 - Караль Юзэф Сапега (1748—1768)
 - Ян Антоні Гарайн (1768—1777)
 - Мікалай Тадэвуш Лапацінскі (1777—1778)
 - Ян Тадэвуш Зыбэрк (1778—1795)
 
Remove ads
Глядзіце таксама
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
