Трэма
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Трэ́ма (ад стар.-грэц. τρῆμα — «дзірка, прабіўка»), таксама дыерэ́зіс (ад стар.-грэц. διαίρεσις — «падзел») — дыякрытычны знак у пісьменнасьці некаторых моваў, які складаецца з дзьвюх кропак, зьмешчаных гарызантальна побач, над галоснай літарай. Такі знак паведамляе, што галосную належыць вымаўляць асобна ад папярэдняй галоснай.
Напрыклад, францускае слова «naïf» вымаўляецца [наіф], а ня [нэф], як належала б, згодна з правіламі вымаўлення спалучэньня літар «ai».
Ставіцца над другім з двух галосных запар у грэцкай, грэцызьме латыні й раманскіх мовах, часам у ангельскай, паказвае на паасобнае вымаўленьне двух галосных.
Дыерэзіс часам выкарыстоўваецца ў ангельскай мове ў асабістых імёнах і прозьвішчах, напрыклад у імёнах Chloë і Zoë, і ў некаторых словах, такіх, як naïve, Boötes, і Noël[1][2][3].
Remove ads
Гісторыя
У грэцкай мове трэма выкарыстоўвалася ў эліністычны пэрыяд у літарах ι і υ, часьцей за ўсё ў пачатку слова, як у ϊδων, ϋιος і ϋβριν, каб аддзяліць іх ад папярэдняй галоснай. Аднак знак таксама выкарыстоўваўся, каб паказаць, што галосны ўтварае свой уласны склад (у фаналягічным перапынку), як у ηϋ і Αϊδι[4][5].
Для гэтай мэты дыярэзіс быў запазычаны ў некалькі моваў Заходняй і Паўднёвай Эўропы, сярод якіх аксытанская, каталянская, француская, нідэрляндзкая, валійская й ангельская. У якасьці далейшага пашырэньня некаторыя мовы пачалі выкарыстоўваць дыярэзіс кожны раз, калі галосную літару трэба было вымаўляць асобна. Гэта ўключала галосныя, якія інакш утваралі б дыграфы з зычнымі або проста маўчалі. Напрыклад, у артаграфіях гішпанскай, каталянскай, францускай, галісійскай і аксытанскай моваў графэмы gu і qu звычайна азначаюць адзін гук, [ɡ] або [k], перад пярэднімі галоснымі e і i (або перад амаль усімі галоснымі ў акытанскай). У некалькіх выключэньнях, калі u вымаўляецца, да яго дадаецца дыярэзіс.
Remove ads
Глядзіце таксама
- Акут
- Гравіс
- Цыркумфлекс
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads