Францішак Сапега

Францішак Сапега (28 жніўня 1772, Варшава — 30 траўня 1829, Дзярэчын) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Генэрал артылерыі літоўскай (1793—1795), шэф карпусоў артылерыі і інжынэраў.

Францішак Сапега

Францішак Сапега. Мастак Я.-Б. Лямпі, XVIII ст.
Герб «Ліс»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	28 жніўня 1772 Варшава, Рэч Паспалітая[1]
Памёр	30 траўня 1829 Дзярэчын, Слонімскі павет, Гарадзенская губэрня, Літоўскае генэрал-губэрнатарства, Расейская імпэрыя[1]
Пахаваны	Бяроза[1]
Род	Сапегі
Бацькі	Аляксандар Міхал Сапега[1] Магдалена Агнешка з Любамірскіх[d][1]
Дзеці	Яўстах Каятан Сапега[2] і Анеля з Сапегаў[d][2]

Валодаў маёнткамі Ружаны і Дзярэчын, у якіх трымаў тэатры, а таксама шэрагам маёнткаў у Магілёўскай акрузе, у т.л. Новым Быхавам, Дашкавым, Гайшыном, Бязуевічамі^[3].

Біяграфія

Ф. Сапега. Я.-Б. Лямпі, каля 1810

З магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Аляксандра Міхала і Магдалены зь Любамірскіх.

Навучаўся ў Галоўнай школе Вялікага Княства Літоўскага. У 1792 увайшоў у кіраўніцтва Таргавіцкай канфэдэрацыі, у складзе яе дэлегацыі наведаў Пецярбург.

Удзельнічаў у падрыхтоўцы паўстаньня Т. Касьцюшкі (1794), ягоны кіраўнік у Слонімскім, Ваўкавыскім паветах і на ўсходнім Падляшшы. Атрымаў чын генэрал-лейтэнанта, камандаваў дывізіяй.

Па здушэньні паўстаньня прысягнуў Кацярыне II, атрымаў чын тайнага саветніка, быў маршалкам шляхты Менскай губэрні^[4].

Меў сына Яўстаха Каятана.