Чэрыкаўскі павет

Чэрыкаўскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Расейскай імпэрыі, РСФСР і БССР у 1773-1924 гадох. Цэнтар — г. Чэрыкаў. Утвораны 13 жніўня 1773 г. у складзе Рагачоўскай правінцыі. З 3 красавіка 1777 г. у Магілёўскай, з 3 студзеня 1797 г. — у Беларускай губэрнях. У 1796 г. частка Чэрыкаўскага павету на поўдні перададзена ў Рагачоўскі павет, на ўсходзе да Чэрыкаўскага павету далучаны амаль увесь скасаваны Клімавіцкі павет. Зь 10 сакавіка 1802 г. у Магілёўскай губэрні з аднаўленьнем межаў 1777 г. Меліся 4 мястэчкі: Краснапольле (Маластоўка), Крычаў, Маляцічы, Студзянец. З 1861 г. падзяляўся на 16 валасьцей:

• Беліцкую;
• Брацькавіцкую;
• Доўгавіцкую;
• Доўжанскую;
• Дубраўскую;
• Камаровіцкую;
• Краснапольскую;
• Крычаўскую;
• Лабанаўскую;
• Маляціцкую;
• Мхініцкую;
• Наваельнінскую;
• Палускую;
• Саматэвіцкую;
• Старынскую;
• Студзянецкую.

Чэрыкаўскі павет
Чериковский уезд
Агульныя зьвесткі
Краіна	Расейская імпэрыя
Губэрня	Магілёўская/Беларуская
Статус	павет Расейскай імпэрыі[d]
Адміністрацыйны цэнтар	Чэрыкаў
Дата ўтварэньня	1773
Дата скасаваньня	2 чэрвеня 1924
Насельніцтва (1897)	150 277 чалавек
Плошча	4 648 км² км²
Чэрыкаўскі павет у складзе Магілёўскай губэрні
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Плошча 4084 кв. вярсты, каля 150,3 тыс. чалавек (1897 г.), зь іх 135,3 тыс. праваслаўных, 1,7 тыс. каталікоў, 13 тыс. юдэяў. З 26 красавіка 1919 г. Чэрыкаўскі павет у складзе Гомельскай губэрні РСФСР, 14 лютага 1923 г. да яго далучана Прапойская воласьць скасаванага Быхаўскага павету. У жніўні 1919 г. у Маляціцкай воласьці выбухнула антысавецкае паўстаньне, у якім удзельнічалі каля 300 чалавек.^[1]

У выніку ўзбуйненьня (1923 г.) засталося 8 валасьцей:

• Брацькавіцкая;
• Краснапольская;
• Крычаўская;
• Маляціцкая;
• Наваельнінская;
• Прапойская;
• Саматэвіцкая;
• Чэрыкаўская.

3 сакавіка 1924 г. Чэрыкаўскі павет перададзены БССР, 2 чэрвеня 1924 г. аб’яднаны з Клімавіцкім паветам пад назвай Калінінская акруга.