Юры Ільленка

Юры Герасімавіч Ільленка (па-ўкраінску: Іллє́нко Ю́рій Гера́симович, 18 ліпеня 1936, Чаркасы — 15 чэрвеня 2010^[2]) — украінскі кінарэжысэр, кінаапэратар, сцэнарыст. Удзельнік палітрады Усеўкраінскага аб’яднаньня «Свабода».

Юры Ільленка
Іллєнко Юрій Герасимович
Род дзейнасьці	кінарэжысэр, кінаапэратар, сцэнарыст, палітык
Дата нараджэньня	18 ліпеня 1936 (88 гадоў)
Месца нараджэньня	Чаркасы
Дата сьмерці	15 чэрвеня 2010(2010-06-15) (73 гады)
Месца сьмерці	Prokhorivka[d], Канеўскі раён, Чаркаская вобласьць, Украіна
Прычына сьмерці	рак
Месца вучобы	Усерасейскі дзяржаўны ўнівэрсытэт кінэматаграфіі імя Сяргея Герасімава[d]
Занятак	кінарэжысэр, кінаапэратар, сцэнарыст, апэратар-пастаноўшчык, кінасцэнарыст, палітык
Навуковая сфэра	кінарэжысура[d][1], кінасцэнарыстыка[d][1] і палітыка[1]
Дзеці	Андрэй Ільленка і Філіп Ільленка[d]
Узнагароды
Юры Ільленка ў Вікісховішчы

Біяграфія

Гады вайны разам зь сям’ёй правёў у эвакуацыі ў Сыбіры (бацька быў на фронце). У 1960 скончыў ВГІК (кіраўнікі — Б.Турок, С.Урусеўскі). Дэбютаваў як апэратар у фільме Якава Сэгеля Бывайце, галубы (1960). Працаваў на Ялцінскай кінастудыі, з 1963 — на кінастудыі Даўжэнкі ў Кіеве. Сусьветную славу Ільленку прынесла апэратарская праца ў фільме С.Параджанава Цені забытых продкаў (1964).

Рэжысэрскія працы Ільленка прыналежаць да школы ўкраінскага паэтычнага кіно (Л.Осыка і інш.). Яны адзначаныя прэміямі на міжнародных кінафэстах.

Зьяўляўся ў некалькіх фільмах як актор (Вуліца Ньютона, хата адна, 1963). Выстаўляецца таксама як мастак.

Брат — Вадзім Герасімавіч Ільленка, кінаапэратар.

Абраная фільмаграфія

• Крыніца для прагнучых (1965)
• Вечар напярэдадні Яна Купалы (1968)
• Белая птушка з чорнай меткай (1971, першая прэмія Маскоўскага МКФ, прэмія МКФ у Сарэнта, апэратар — Вілен Калюта)
• Марыць і жыць (1974, па сцэнары Яна Мікалайчука)
• Лясная песьня. Маўка (1981, па Лесе Ўкраінцы)
• Легенда аб княгіні Вользе (1983)
• Саламяныя званы (1987)
• Лебядзінае возера. Зона (1990, па сцэнары С.Параджанава, прэмія ФІПРЭССІ на Канскім МКФ)
• Партытура Хрыста. Да мажор (1996)
• Малітва аб гетмане Мазэпе (2002)

Пэдагагічная дзейнасьць

З 1986 — загадчык катэдрай кінарэжысуры і кінадраматургіі Кіеўскага інстытуту тэатральнага мастацтва ім. Карпенка-Карага, прафэсар.

Кнігі

• Парадыгма кіно. Кіеў: Абрыс, 1999

Прызнаньне

• Народны артыст Украіны
• чалец Акадэміі мастацтваў Украіны (1996)
• ляўрэат Нацыянальнай прэміі Ўкраіны імя Тараса Шаўчэнкі