Юры Ільленка
савецкі і ўкраінскі кінарэжысэр, сцэнарыст From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Юры Герасімавіч Ільленка (па-ўкраінску: Іллє́нко Ю́рій Гера́симович, 18 ліпеня 1936, Чаркасы — 15 чэрвеня 2010[2]) — украінскі кінарэжысэр, кінаапэратар, сцэнарыст. Удзельнік палітрады Усеўкраінскага аб’яднаньня «Свабода».
Remove ads
Біяграфія
Гады вайны разам зь сям’ёй правёў у эвакуацыі ў Сыбіры (бацька быў на фронце). У 1960 скончыў ВГІК (кіраўнікі — Б.Турок, С.Урусеўскі). Дэбютаваў як апэратар у фільме Якава Сэгеля Бывайце, галубы (1960). Працаваў на Ялцінскай кінастудыі, з 1963 — на кінастудыі Даўжэнкі ў Кіеве. Сусьветную славу Ільленку прынесла апэратарская праца ў фільме С.Параджанава Цені забытых продкаў (1964).
Рэжысэрскія працы Ільленка прыналежаць да школы ўкраінскага паэтычнага кіно (Л.Осыка і інш.). Яны адзначаныя прэміямі на міжнародных кінафэстах.
Зьяўляўся ў некалькіх фільмах як актор (Вуліца Ньютона, хата адна, 1963). Выстаўляецца таксама як мастак.
Брат — Вадзім Герасімавіч Ільленка, кінаапэратар.
Remove ads
Абраная фільмаграфія
- Крыніца для прагнучых (1965)
- Вечар напярэдадні Яна Купалы (1968)
- Белая птушка з чорнай меткай (1971, першая прэмія Маскоўскага МКФ, прэмія МКФ у Сарэнта, апэратар — Вілен Калюта)
- Марыць і жыць (1974, па сцэнары Яна Мікалайчука)
- Лясная песьня. Маўка (1981, па Лесе Ўкраінцы)
- Легенда аб княгіні Вользе (1983)
- Саламяныя званы (1987)
- Лебядзінае возера. Зона (1990, па сцэнары С.Параджанава, прэмія ФІПРЭССІ на Канскім МКФ)
- Партытура Хрыста. Да мажор (1996)
- Малітва аб гетмане Мазэпе (2002)
Remove ads
Пэдагагічная дзейнасьць
З 1986 — загадчык катэдрай кінарэжысуры і кінадраматургіі Кіеўскага інстытуту тэатральнага мастацтва ім. Карпенка-Карага, прафэсар.
Кнігі
- Парадыгма кіно. Кіеў: Абрыс, 1999
Прызнаньне
- Народны артыст Украіны
- чалец Акадэміі мастацтваў Украіны (1996)
- ляўрэат Нацыянальнай прэміі Ўкраіны імя Тараса Шаўчэнкі
Крыніцы
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads