Іван Ахрэмчык

Іва́н Во́сіпавіч Ахрэ́мчык (16 сьнежня [ст. ст. 3 сьнежня] 1903 — 9 сакавіка 1971) — беларускі мастак. Народны мастак БССР (1949). Прафэсар (1964).

Іван Ахрэмчык
Дата нараджэньня	3 (16) сьнежня 1903
Месца нараджэньня	Менск, Расейская імпэрыя[1]
Дата сьмерці	9 сакавіка 1971(1971-03-09) (67 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, БССР, СССР
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі
Месца вучобы	Вышэйшы мастацка-тэхнічны інстытут[d]
Занятак	маляр
Месца працы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў Віцебская народная мастацкая вучэльня[d] Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава Беларускі нацыянальны тэхнічны ўнівэрсытэт
Сябра ў	Беларускі саюз мастакоў і Беларускае пралетарскае студэнцкае зямляцтва[d]
Плынь	рэалізм[d]
Узнагароды
Іван Ахрэмчык у Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Вышэйшы мастацка-тэхнічны інстытут у Маскве (1930). Ягонымі выкладчыкамі былі Абрам Архіпаў, Канстантын Істомін, Аляксандар Шаўчэнка. Сябра Усебеларускага аб’яднаньня мастакоў (1927—1930). Ад 1931 заняўся выкладаньнем, прыйшоў працаваць загадчыкам катэдры жывапісу ў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут у 1963 годзе. У Вялікую Айчынную вайну супрацоўнічаў з выданьнем ЦК КП(б)Б «Раздавім фашысцкую гадзіну» (1943—1944). Працаваў у жанры станковага і манумэнтальнага жывапісу. Аўтар шэрагу партрэтаў, тэматычных карцін ды пэйзажаў.

Разам з Ісакам Давідовічам у 1955 стварыў пляфон «Дружба народаў» у фае тэатра юнага гледача, роспіс ў фае опэрнага тэатру і пано «Беларускія народныя майстры» ў канфэрэнц-зале Беларускага таварыства сяброўства з замежнымі краінамі (Беларускага таварыства культурнага зьвязу ў Менску).

Найбольш вядомымі творамі станковага жывапісу Ахрэмчыка зьяўляецца карціна «Абарона Брэсцкай крэпасьці», якая захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музэі Беларусі, і партрэт народнага артыста СССР Г. Глебава.

Дэпутат Вярхоўнага савету БССР у 1947—1959 гг. Ягоным іменем названая ўстанова «Рэспубліканская гімназія-каледж мастацтваў імя І. В. Ахрэмчыка». У гэтай школе два кірункі: музыка і выяўленчае мастацтва. Большасьць карцін мастака знаходзяцца менавіта тут. У Менску на доме, дзе ён жыў, усталяваная мэмарыяльная дошка^[2].

Творы

• «Падпісаньне маніфэсту пра ўтварэньне БССР» (1929)^[3]
• «Торф для Асінбуда» (1931)
• «Уступленьне Чырвонай Арміі ў Менск» (1934—1935 г., захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музэі)
• «Гідраторф Асінбуд» (1937)
• «Арганізацыя Савецкай улады ў Гомелі» (1939—1940, не захавалася)
• «Твар ворага» (1942)
• «Паседжаньне ЦК КП(б) Беларусі 3 ліпеня 1941 г.» (1944)
• «Абаронцы Берасьцейскай крэпасьці» (1957—1958)

Партрэты

• «Мужчына ў жоўтай кашулі» (1928, Астраханская вобласьць, карцінная галерэя)
• Г. П. Глебава (1943^[4])
• З. А. Васільевай (1943)
• «Партрэт дзяўчыны» (1947)
• У. І. Уладамірскага (1948)
• М. І. Дзянісава (1951)
• Е. А. Міровіча (1952)
• М. Б. Осіпавай (1959)
• «Партрэт калгасьніцы» (1961)
• Л. П. Александроўскай (1963)
• «За раялем» (партрэт дачкі, 1966)
• П. С. Пестрака (1968)
• С. Б. Баткоўскага (1971)

Пэйзажы

• «Сонечны дзень» (1952)
• «Каля сажалкі. Паланга» (1957)
• «Бэз квітнее» (1958)
• «Раніцай» (1963)
• «Квітнеючая вясна» (1963)
• «Летні пейзаж» (1965)
• «З акна майстэрні» (1971)

Творы манумэнтальнага жывапісу

• 2 пано для Усебел. выставы сельскай гаспадаркі і прамысловасьці (1930)
• Дэкаратыўны фрыз «Сьвята беларускага народу» для бел. павільёна Ўсесаюзнай сельскагаспадарчай выставы ў Маскве (1939)