Арцём Радзькоў

Арцём Алякса́ндравіч Радзько́ў (лац. Arciom Alaksandravič Radźkoŭ; нарадзіўся 26 жніўня 1985 году, Магілёў, БССР) — беларускі колішні футбаліст, абаронца. У 2006—2013 гадах правёў 13 гульняў за нацыянальную зборную Беларусі. Майстар спорту міжнароднай клясы. На сёньня працуе трэнэрам.

Арцём Радзькоў
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	26 жніўня 1985(1985-08-26)[1][2][3] (40 гадоў) Магілёў, БССР, СССР
Рост	187 см
Вага	82 кг
Пазыцыя	абаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2002	Дняпро Магілёў	0 (0)
2003—2007	БАТЭ	69 (2)
2004	→ Тарпэда-БелАЗ	17 (2)
2008	Хімкі	8 (1)
2009—2013	БАТЭ	95 (6)
2013	→ Ахмат Грозны	7 (0)
2014	Генчлербірлігі	5 (0)
2014—2015	Генчлербірлігі	5 (0)
Зборныя
2003—2004	Беларусь (да 19)[d]	6 (0)
2004—2006	Беларусь (да 21)	18 (0)
2006—2013	Беларусь	13 (0)
Трэнэрскія клюбы
2021—2022	Іслач
2025—4	Арыс Лімасол

Кар’ера

Клюбная

Выхаванец магілёўскага футболу. Хутка апынуўся ў барысаўскім БАТЭ, дзе спачатку гуляў за дубль, потым стаў гульцом асноўнага складу. У 2007 годзе быў прызнаны найлепшым абаронцам чэмпіянату, пасьля чаго перайшоў у расейскія «Хімкі». Праз год вярнуўся ў барысаўскі клюб.

4 траўня 2013 году Арцём атрымаў траўму задняй паверхні сьцягна ў выяздным матчы супраць магілёўскага «Дняпра», з-за чаго выбыў на два з паловай месяцы. Напачатку ліпеня прыступіў да паўнавартасных трэнаваньняў^[4]. 2 верасьня 2013 году аддадзены ў арэнду ў грозьненскі «Церак» да канца 2013 году^[5].

Па заканчэньні арэнды ў «Цераку» пакінуў БАТЭ і падпісаў кантракт з турэцкім клюбам «Генчлербірлігі» на 2,5 году^[6], які пачаў дзейнічаць 1 студзеня 2014 году^[7]. У першай палове 2014 году згуляў за каманду 5 матчаў, гэтак і не здолеўшы замацавацца ў асноўным складзе. Пазьней увогуле выбыў праз пашкоджаньні. Гэтак і ня здолеўшы аднавіцца пасьля пашкоджаньня, у 2015 годзе пакінуў «Генчлербірлігі» і пачаў займацца агенцкай дзейнасьцю^[8]. У чэрвені 2016 году абвесьціў пра завяршэньне кар’еры^[9].

Трэнэрская

У лютым 2017 году далучыўся да трэнэрскага штабу менскай «Зоркі-БДУ» ў якасьці трэнэра юнацкай каманды^[10], а пазьней пачаў працаваць і з асноўнай камандай. У верасьні 2019 году ўвайшоў таксама ў трэнэрскі штаб Сяргея Яромкі ў моладзевай зборнай Беларусі^[11].

Пакінуў «Энэргетык-БДУ» ў сьнежні 2019 году^[12]. Сярод новых меркаваных месцаў працы называліся берасьцейскі «Рух» і магілёўскі «Дняпро», аднак у выніку ў студзені 2020 году спэцыяліст вярнуўся ў сталічны клюб^[13]. У ліпені 2020 году зноў пакінуў «Энэргетык-БДУ»^[14].

У кастрычніку 2020 году быў прызначаны трэнэрам у барысаўскім БАТЭ^[15]. Пакінуў барысаўскі клюб у сьнежні 2020 году^[16], а ў студзені 2021 году быў прызначаны галоўным трэнэрам «Іслачы»^[17]. Вывеў «Іслач» у фінал Кубка Беларусі 2020—2021 гадоў, у чэмпіянаце Беларусі 2021 году дружына заняла 10-е месца. У студзені 2022 году падоўжыў кантракт з клюбам^[18].

У сэзоне 2022 году пад кіраўніцтвам Радзькова каманда доўгі час рушыла праз сэзон уверсе табліцы і прэтэндавала на мэдалі. У выніку «Іслач» заняла пятае месца, што стала паўтарэньнем найлепшага выніку ў гісторыі каманды, паказанага раней у 2019 годзе. Паводле вынікаў сэзону быў прызнаны найлепшым трэнэрам чэмпіянату Беларусі^[19]. У сьнежні 2022 году паводле пагадненьня бакоў пакінуў «Іслач»^[20]. У жніўні 2023 году атрымаў трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі PRO^[21]. У лютым 2024 году ўвайшоў у трэнэрскі штаб махачкалінскага «Дынама»^[22].

Узнагароды

БАТЭ:

• Чэмпіён Беларусі (6): 2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2012
• Уладальнік Кубку Беларусі (2): 2006, 2010
• Уладальнік Супэркубку Беларусі (3): 2010, 2011, 2013
• У сьпісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату: 2006, 2007, 2012