Неманойці

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўпамін пра Неманойці як абарончы замак датуецца 1384 годам (зноў упамінаецца ў 1387 годзе). У 1413 годзе яны ўвайшлі ў склад Троцкага павету Троцкага ваяводзтва.

У 1625—1626 гадох Мікалай і Казімер Сапегі збудавалі ў Неманойцях першы касьцёл. Кароль і вялікі князь Жыгімонт Ваза перадаў навастворанаму прыходу тры вёскі. За часамі вайны Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай (1654—1667) касьцёл спалілі ў 1655 годзе, у 1669 годзе яго аднавілі.

19 сакавіка 1792 году кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Неманойцям Магдэбурскае права і герб.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Неманойці апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Троцкім павеце Віленскай губэрні. Каля 1886 году ў мястэчку было 122 будынкі. У пачатку XX ст. Неманойскую гаворку, якая належыць да паўднёвааўкштоцкіх гаворак летувіскай мовы, вывучаў расейскі лінгвіст Барыс Ларын. З 1909 году ў Неманойцях пачалі праводзіцца набажэнствы па-летувіску, у 1916—1918 гадох пры касьцёле распачалі дзейнасьць летувіскія асьветніцкія і адраджэнцкія арганізацыі.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Неманойці занялі войскі Нямецкай імпэрыі

Найноўшы час

Па польска-летувіскіх баях і падпісаньні пагадненьня паміж міжваеннай Польскай Рэспублікай і Летувой у 1919 годзе Неманойці апынуліся ў складзе Летувы. За часамі Другой сусьветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 году мястэчка знаходзілася пад акупацыяй Трэцяга Райху.

Remove ads

Насельніцтва

Дэмаграфія

XIX стагодзьдзе: ~1886 год — 692 чал., зь іх 263 каталікі, 14 праваслаўных і 415 юдэяў^[2]
XXI стагодзьдзе: 2011 год — 153 чал.

Інфраструктура

У Неманойцях працуюць школа і пошта.

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

Касьцёл Нараджэньня Найсьвяцейшай Панны Марыі (1904; збудаваны ў стылі нэаготыкі паводле праекту Вацлава Міхневіча)
Помнік загінулым за незалежнасьць