Славатычы

Славатычы (польск. Sławatycze) — вёска ў Польшчы, на рацэ Бугу. Цэнтар сельскай гміны Бельскага павету Люблінскага ваяводзтва. Насельніцтва на 2006 год — 2738 чалавек. Знаходзіцца за 50 км ад Белай, каля беларуска-польскай граніцы.

Славатычы лац. Słavatyčy
польск. Sławatycze
Вясковая вуліца
Герб Славатычаў
Магдэбурскае права:	1577
Краіна:	Польшча
Ваяводзтва:	Люблінскае
Павет:	Бельскі
Гміна:	Славатычы
Вышыня:	153 м н. у. м.
Насельніцтва:	2738 чал. (2006)
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Паштовы індэкс:	21-509
Геаграфічныя каардынаты:	51°45′46″ пн. ш. 23°33′16″ у. д.
Славатычы на мапе Польшчы Славатычы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Славатычы — даўняе магдэбурскае места гістарычнай Берасьцейшчыны, побач зь якім праходзіць паўднёва-заходняя мяжа этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Гісторыя

Новая царква-мураўёўка, касьцёл і старая царква, 1915—1918 гг.

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўпамін пра Славатычы датуецца 1499 годам. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў яны ўвайшлі ў Берасьцейскі павет Берасьцейскага ваяводзтва.

У XVI ст. Славатычы перайшлі ад Ляшчынскіх да Радзівілаў. У 1577 годзе з ініцыятывы Караля Станіслава Радзівіла места атрымала Магдэбурскае права, а 15 лютага 1693 году — герб «ў залатым полі чорны арол пад княжацкай мітрай, на грудзях якога блакітны шыльд з гербам „Ражкі“»^[1].

Захаваліся сьведчаньні азначэньня жыхароў Славатычаў ліцьвінамі: у матрыкуле Каралявецкага ўнівэрсытэтуту пад 1775 годам значыцца Pusch Dan. Gottlob Ernest., Slawaticza-Litthuan[us]^[2].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Славатычы апынуліся ў складзе Аўстрыі, з пачатку XIX ст. — у складзе Расейскай імпэрыі, ува Ўладаўскім павеце Седлецкай губэрні. Гэта адарвала мястэчка ад губэрняў зь пераважна беларускім насельніцтвам. На 1827 год у Славатычах было 249 будынкаў, на 1864 год — 207.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Славатычы занялі войскі Нямецкай імпэрыі.

Найноўшы час

Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Славатычы апынуліся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі. З пачаткам Другой сусьветнай вайны ў 1939 годзе Славатычы занялі войскі Трэцяга Райху.

У 1944 годзе Славатычы занялі савецкія войскі, па чым іх зноў перадалі Польшчы.

Насельніцтва

• XIX стагодзьдзе: 1827 год — 1602 чал.; 1864 год — 1923 чал.^[3]
• XXI стагодзьдзе: 2006 год — 2738 чал.

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

• Касьцёл Маці Божай Ружанцовай (1913-1919)
• Могілкі: каталіцкія, праваслаўныя, юдэйскія
• Царква Покрыва Багародзіцы (1910–1912; мураўёўка)

Страчная спадчына

• Царква Покрыва Багародзіцы (XVIII ст.)

Галерэя

• Краявіды Славатычаў
• 
  Касьцёл Маці Божай Ружанцовай
• 
  Інтэр'ер касьцёла
• 
  Пакроўская царква-мураўёўка
• 
  Інтэр'ер царквы