Сяргей Лазьніца

Сяргей Лазьніца (нар. 5 верасьня 1964, Баранавічы) — украінскі рэжысэр дакумэнтальных і мастацкіх фільмаў.

Сяргей Лазьніца
Сяргей Уладзімеравіч Лазьніца
Дата нараджэньня	5 верасьня 1964 (60 гадоў)
Месца нараджэньня	Баранавічы, Берасьцейская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Украіна
Месца вучобы	Усерасейскі дзяржаўны ўнівэрсытэт кінэматаграфіі імя Сяргея Герасімава[d] Кіеўскі політэхнічны інстытут[d]
Занятак	рэжысэр
Навуковая сфэра	фільм[1] і кінарэжысура[d][1]
Гады дзейнасьці	з 1996
Узнагароды	Золата Лістапада (2010, 2012), Залаты абрыкос (Ерэван, Армэнія; 2012)
IMDb	ID nm0523665
Сайт	www.loznitsa.com
Сяргей Лазьніца ў Вікісховішчы

Скончыў Кіеўскі політэхнічны інстытут, працаваў навуковым супрацоўнікам у Інстытуце кібэрнэтыкі ва ўкраінскай сталіцы. У 1991-м паступіў ва Ўсерасейскі інстытут кінэматаграфіі на аддзяленьне рэжысуры гульнявога кіно, які скончыў з выдатнай адзнакай. Працаваў рэжысэрам на студыі дакумэнтальных фільмаў у Санкт-Пецярбургу. У 2001 годзе эміграваў зь сям’ёй у Нямеччыну^[2].

Фільмаграфія

• 1996 — Сегодня мы построим дом (28 мин, Бронзовый дракон Краковского МКФ)
• 1998 — Жизнь, осень (34 мин)
• 2000 — Полустанок (25 мин, Специальное упоминание Краковского МКФ, Серебряный голубь Лейпцигского фестиваля документальных фильмов)
• 2001 — Поселение (80 мин, Серебряный голубь Лейпцигского фестиваля документальных фильмов)
• 2002 — Портрет (28 мин, Серебряный голубь Лейпцигского фестиваля документальных фильмов, Специальное упоминание МКФ в Карловых Варах за лучший документальный фильм, главная премия Фестиваля короткометражных фильмов в Оберхаузене)
• 2003 — Краявід (60 хв)
• 2004 — Фабрыка (30 хв)
• 2005 — Блакада (52 хв)
• 2006 — Артэль (30 хв)
• 2008 — Прадстаўленьне (83 хв)
• 2008 — Паўночны сьвет (52 хв)
• 2010 — Шчасьце маё
• 2012 — У тумане (127 хв)
• 2014 — Майдан (130 хв)

Узнагароды

• Фільм «Шчасьце маё» перамог у конкурсе за «Найлепшы эўрапейскі дэбют» на XVI Эўрапейскім форуме «Cinergia» ў Лодзі^[3].