Іосіф Іосіфавіч Белановіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Белановіч.

Іосіф Іосіфавіч Белановіч (9 мая 1929, г. Менск — 17 мая 1998) — беларускі жывапісец, графік, педагог.

Іосіф Іосіфавіч Белановіч
Дата нараджэння	9 мая 1929(1929-05-09)
Месца нараджэння	Менск, Менская акруга, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	17 мая 1998(1998-05-17) (69 гадоў)
Месца працы	архітэктурны факультэт БНТУ
Жанр	сюжэтна-тэматычная карціна, партрэт, пейзаж, нацюрморт і графіка
Вучоба	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1959)
Уплыў	Віталь Канстанцінавіч Цвірка, Валянцін Віктаравіч Волкаў і Аляксандр Пятровіч Мазалёў
Член у	Беларускі саюз мастакоў
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ў 9 мая 1929 года ў Менску ў сям’і рабочага^[1]. У 16-гадовым узросце паехаў у Ніжні Тагіл, а затым у Перм, дзе паступіў у мастацкае вучылішча, якое не паспеў скончыць, бо ў 1941 годзе быў прызваны ў Чырвоную армію^[1].

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Служыў у Кіеўскай ваеннай акрузе, ваяваў на 3-м Беларускім фронце^[1].

Пасля вайны вярнуўся ў Мінск, працаваў у мастацка-вытворчых майстэрнях, ездзіў у Брэст, дзе рабіў замалёўкі руін Брэсцкай крэпасці^[1]. Скончыў у 1959 годзе Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут^[2]. Вучыўся ў В. Цвіркі, В. Волкава, А. Мазалёва. Дыпломнай работай Белановіч абраў тэму абароны Брэсцкай крэпасці, выкарыстаўшы свае шматлікія зскізы своеасаблівага «Брэсцкага цыкла» 1948 г^[1].

Выкладаў малюнак на архітэктурным аддзяленні Беларускага політэхнічнага інстытута^[1].

Член Беларускага саюза мастакоў з 1962 года^[2].

Памёр 17 мая 1998 года.

Творчасць

Працаваў у жанрах сюжэтна-тэматычнай карціны, партрэт, пейзаж, нацюрморт, займаўся графікай (рысунак, акварэль)^[1].

Асноўныя творы: «Брэсцкая крэпасць», «Героі бессмяротныя», «Памяць», «Салдаты», «Хлеб партызанам» (1978), «Поле памяці», «Сейбіты» (1977), «Зямля мужнасці» (1981), «Агрэсія», «Складаны час», «Эшалоны» (1981), «Камсамольцы 30-х гадоў» (1982), «Эталоны», «Фінал»^[2].

Сярод партрэтаў вылучаюцца вобразы Я. Купалы (1980), прафесара С. Секача (1987), М. Багдановіча (1990) і інш.^[1]

Выставы і спадчына

Творы мастака экспанаваліся ў шматлікіх мастацкіх галерэях. У 2010 годзе ў рамках святкавання 65-годдзя Перамогі ў Рэспубліканскай мастацкай галерэі адбылася выстава «Фарбы пераможнай вясны», дзе асобная зала была адведзена яго творам^[1].

Творы І. Белановіча знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, фондах Беларускага саюза мастакоў, мемарыяльным комплексе «Брэсцкая крэпасць-герой», Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва, Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы, а таксама ў музеях Пінска, Брэста, Барысава і ў прыватных калекцыях у Бельгіі, Германіі, ЗША, Ізраілі, Расіі і іншых краінах^[1].

Узнагароды

• Ордэн Айчыннай вайны I і II ступеняў
• Ордэн Чырвонай Зоркі
• Медаль «За адвагу»
• Медаль «За баявыя заслугі»
• Іншыя ўзнагароды^[1]