Аляксандр Пятровіч Мазалёў

Алякса́ндр Пятро́віч Мазалё́ў (6 сакавіка 1910, Рудня, Магілёўская губерня, Расійская імперыя — 1 ліпеня 1970, Мінск) — беларускі жывапісец, графік, педагог. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Аляксандр Пятровіч Мазалёў
Зянон Паўлоўскі. «Партрэт мастака А. П. Мазалёва». 1945
Дата нараджэння	6 сакавіка 1910(1910-03-06)
Месца нараджэння	Рудня, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 ліпеня 1970(1970-07-01) (60 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Расійская імперыя → СССР
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Жанр	пейзаж, партрэт, нацюрморт, гістарычная карціна
Вучоба	Віцебскае народнае мастацкае вучылішча Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна
Мастацкі кірунак	сацрэалізм
Вядомыя працы	«Мінск. Плошча Перамогі» (1960), «У партызанскім штабе» (1958)
Уплыў	Уладзімір Хрусталёў Аляксандр Савінаў[ru] Аляксандр Асмёркін[ru]
Уплыў на	Барыс Аракчэеў, Мікалай Казакевіч
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Маладосць

Паходзіў з сялянская сям’і. Скончыў сярэднюю школу. У 1927 годзе паступіў вучыцца ў Віцебскі мастацкі тэхнікум, дзе займаўся жывапісам у мастака Уладзіміра Хрусталёва. Але з-за матэрыяльных цяжкасцей не скончыў вучылішча і вярнуўся на радзіму, дзе стаў загадчыкам хаты-чытальні. У 1931—1938 гадах вучыўся ў Ленінградскім інстытуце пралетарскага мастацтва, куды яго накіраваў саўгас «Запаветы Ільіча». Настаўнікамі яго былі прафесар Аляксандр Савінаў^[ru], потым Аляксандр Асмёркін^[ru]. Дыплом абараняў у мастака-баталіста Рудольфа Фрэнца^[ru]. У 1938 годзе быў накіраваны выкладаць у Варашылаўградскае мастацкае вучылішча. Па запрашэнні Упраўлення па справах мастацтва БССР у 1939 годзе быў пераведзены выкладаць у Віцебскае мастацкае вучылішча, дзе працаваў да 1941 года.

Перыяд Вялікай Айчыннай вайны

Пад час Вялікай Айчыннай вайны прымаў удзел у дзейнасці падпольнай арганізацыі. Кватэра мастака была месцам сувязі падпольшчыкаў з партызанамі. У выніку здрады ў 1942 годзе падпольная арганізацыя была раскрыта. Мастак быў падвергнуты катаванням і адпраўлены ў Германію, у канцэнтрацыйны лагер. Пасля вызвалення з канцлагера ў 1944 годзе ваяваў у Чырвонай Арміі, але быў цяжка кантужаны ў баях пад Вільняй, што давала пра сябе ведаць усё жыццё.

Пасляваенныя гады

Міхась Лісоўскі. Шарж на Аляксандра Мазалёва

З 1948 года стаў жыць у Мінску. У 1948—1952 гадах выкладаў у Мінскім мастацкім вучылішчы. З 1956 па 1970 — у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце. Удзельнічаў у рэспубліканскіх і ўсесаюзных мастацкіх выстаўках.

Творчасць

Працаваў у галіне станковых жывапісу і графікі, у пейзажным, партрэтным, бытавым і батальным жанрах. Быў аўтарам тэматычных карцін, у якіх вельмі ёміста ўвасабляліся характэрныя прыкметы таго часу і галоўныя грамадскія ідэалы. Сярод яго твораў:

• «Гродна. 1939» (1940),
• «Старая вёска», «Вясна» (1947),
• «У партызанскім штабе» (1958),
• «Мінск. Плошча Перамогі» (1960),
• «На канікулах» (1966, НММ)
• графічныя творы «Салдат» (1952), «У штабе бацькі Міная» (1953), «Атака» (1960), «Знішчэнне фашысцкага гарнізона» (1967) і іншыя.

Сярод творчай спадчыны мастака таксама шмат эцюдаў, накідаў і замалёвак. Творы мастака захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі.

• 
  Дом у садзе. 1962
• 
  На канікулах. 1966
• 
  Наташа. 1967
• 
  Ускраіна Мінска. 1959
• 
  У штабе бацькі Міная. 1953

Зноскі