Акадэмічная вуліца (Мінск)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Акадэмічная вуліца.

Акадэмічная вуліца — вуліца ў Першамайскім раёне Мінска.

Акадэмічная Мінск
Агульная інфармацыя
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск
Раён	Першамайскі раён
Працягласць	1,9 км
Найбліжэйшыя станцыі метро	«Акадэмія навук»
Ранейшыя назвы	вуліца Францыска Скарыны
Паштовы індэкс	220012 і 220072
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Размяшчэнне

Арыентавана з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход. Пачынаецца ад скрыжавання з праспектам Незалежнасці, перасякае вуліцы Сурганава і Платонава, з паўднёва заходняга боку да яе прымыкаюць вуліца Батанічная і завулак Казлова, пасля скрыжавання з якім пераходзіць у вуліцу Сталетава. Даўжыня вуліцы складае каля 1,9 км.

Забудова

Няцотны бок

• № 1 — Інстытут гісторыі НАН Беларусі
• № 5 — Дом, у якім жыў народны паэт Беларусі Якуб Колас (1952). Цяпер у доме дзейнічае Дзяржаўны літаратурна-мемарыяльны музей Якуба Коласа —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 713Д000006шыфр 713Д000006

Факультэт даўніверсітэцкай адукацыі БДУ

• № 25 — Факультэт даўніверсітэцкай адукацыі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Будынак^[d] узведзены у комплексе інстытутаў аддзялення грамадскіх навук Акадэміі навук БССР (архітэктары А. Духан, А. Красоўскі, Л. Хаюцін, В. Кісель)^[1][2].

Цотны бок

• № 16 — Інстытут прыкладной фізікі НАН Беларусі

Транспарт

Грамадскі — аўтобус: 20, 37, 59, 76э; тралейбус: 33, 34, 35, 92; на скрыжаванні з праспектам Незалежнасці станцыя метро «Акадэмія навук».

Паркі

Ад скрыжавання з вуліцай Сурганава і амаль да скрыжавання з завулкам Казлова вуліца праходзіць уздоўж паўднёва-заходняй граніцы Цэнтральнага батанічнага саду Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, які далей пераходзіць у Сляпянскую водную сістэму.

Мемарыяльныя дошкі

• Мемарыяльная дошка Мікалаю Сяргеевічу Акулаву на будынку Інстытута прыкладной фізікі НАН Беларусі (дом № 16). Устаноўлена ў 1977 г. (сілумін; скульпт. А. Веліксонаў)^[3].
• Мемарыяльная дошка Івану Андрэевічу Булыгіну на будынку Інстытута фізіялогіі НАН Беларусі (дом № 28), у якім ён працаваў у 1953—1984 гадах. Устаноўлена ў 1986 г^[3].
• Мемарыяльная дошка Ціхану Мікалаевічу Годневу на будынку Інстытута эксперыментальнай батанікі НАН Беларусі (дом № 27). Устаноўлена ў 1984 г. (скульпт. А. Шатэрнік)^[3].
• Мемарыяльная дошка Антону Раманавічу Жэбраку на будынку Інстытута генетыкі і цыталогіі НАН Беларусі (дом № 27). Устаноўлена ў 1981 г. (бронза; скульпт. В. Папоў)^[3].
• Мемарыяльная дошка Пятру Фамічу Ракіцкаму на будынку Інстытута генетыкі і цыталогіі НАН Беларусі (дом № 27), у якім ён працаваў. Устаноўлена ў 1981 г. (бронза; скульпт. А. Веліксонаў)^[3].
• Мемарыяльная дошка Віталю Андрэевічу Сербенту на будынку № 7, у якім ён жыў. Устаноўлена ў 1982 г. (сілумін; скульпт. У. Булыга, М. Ткачук)^[3].

Зноскі

1. Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
2. Да 2012 г. там знаходзіліся факультэт міжнародных адносін БДУ і НДІ генетыкі рака НАН РБ. Архітэктурная канструкцыя дома спарадзіла яго нефармальную назву "асліныя вушы". Гл.: Городской фольклор Минска: «бигуди», «гарлем», «помойка» и другое Архівавана 18 верасня 2021. //Інтэрфакс
3. Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.