Амяла белая

Амяла́ бе́лая, Амяла, Амела белая^[1], Вяха^[2] (Viscum album) — вечназялены паўпаразітны куст сямейства амяловых.

Амяла белая
Агульны выгляд расліны на дрэве-гаспадары
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Santalales Сямейства:  Санталавыя Род:  Амяла Від:  Амяла белая
Міжнародная навуковая назва
Viscum album L. (1753)typus
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   27906 NCBI   3972 EOL   582687 GRIN   t:41807 IPNI   300881-2 TPL   kew-2461327

Арэал і экалогія

Мяжа распаўсюджання амялы на Беларусі пралягае прыкладна па лініі Ліда—Гомель. Паразітуе на дрэвах: таполях, клёнах, соснах, вербах, бярозах, рабінах, пладовых дрэвах. Селіцца на верхавіне ці на галінах. Мае выгляд густога зялёнага куста. Утрымлівае клейкае рэчыва званае вісцынам. Птушкі ядуць ягады амялы, пасля чысцяць дзюбу ад наліплых рэштак расліны і гэткім чынам пераносяць зародышы амялы, і насенне, якое выдаляецца са страўніка з экскрэментамі.

Значэнне і выкарыстанне

З ягадаў амялы вырабляюць гэтак званы птушыны клей  (руск.), які ўжываецца ў паляванні на малых птушак. Экстракт з маладых лісцяў ужываюць для лячэння ранніх стадый гіпертанічнай хваробы.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 142. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.