Анісім Іванавіч Саўчанка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Саўчанка.

Анісім Іванавіч Саўчанка (25 лютага 1904(1904-02-25)^[1], Касар, Магілёўская губерня — 29 лістапада 1969(1969-11-29)) — беларускі медык, педагог і арганізатар аховы здароўя. Маёр медыцынскай службы.

Анісім Іванавіч Саўчанка
Дата нараджэння	25 лютага 1904(1904-02-25)[1]
Месца нараджэння	Касар, Лабанаўская воласць[d], Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	29 лістапада 1969(1969-11-29) (65 гадоў)
Род дзейнасці	навуковец
Месца працы	Віцебскі медыцынскі інстытут Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў
Альма-матар	Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d] (1931)
Узнагароды	Грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1948)

Біяграфія

У 1926 годзе скончыў 1-ы Маскоўскі медыцынскі тэхнікум. У 1931 годзе — выпускнік 1-га Маскоўскага медыцынскага інстытута.

З 1931 па 1933 гады — галоўны ўрач сухотнага дыспансера ў вёсцы Брацькавічы Касцюковіцкага раёна.

У 1933 годзе служыў у Чырвонай Арміі.

З 1933 па 1934 гады — загадчык Касцюковіцкага раённага аддзела аховы здароўя.

З 1934 па 1936 гады — галоўны ўрач участковай бальніцы ў вёсцы Стары Камар Сталінскай вобласці УССР.

З 1936 па 1937 гады — галоўны ўрач паліклінікі ў вёсцы Вялікі Янісоль Сталінскай вобласці. З 1937 па 1938 гады — галоўны ўрач раённай бальніцы ў вёсцы Стары Маёрск Сталінскай вобласці.

З 1938 па 1939 гады — намеснік дырэктара абласной клінікі ў горадзе Сталіна.

З 1939 па 1940 гады — дырэктар гарадской бальніцы ў горадзе Сталіна.

З 1940 па 1941 гады — дырэктар гарадской бальніцы ў горадзе Дзяржынск.

З 1941 па 1944 гады — служба ў Чырвонай Арміі.

У 1944 годзе — начальнік упраўлення эвакашпіталяў Народнага камісарыяту земляробства БССР.

З 1944 па 1946 гады — намеснік Наркама аховы здароўя БССР.

З 1946 па 1950 гады — дырэктар Віцебскага медыцынскага інстытута, загадчык кафедры арганізацыі аховы здароўя.

З 1948 па 1950 гады — выкладчык курса «Гісторыя медыцыны» Віцебскага медыцынскага інстытута.

З 1950 па 1951 гады — галоўны ўрач Лепельскай раённай бальніцы Віцебскай вобласці.

З 1951 па 1960 гады — загадчык Маладзечанскага аблздраўаддзела.

У 1960 годзе — загадчык Маладзечанскага гарздраўаддзела.

З 1960 па 1962 гады — старшы выкладчык кафедры фізічнага выхавання Мінскага інстытута замежных моў.

З 1962 па 1969 гады — начальнік кафедры грамадзянскай абароны і падрыхтоўкі медыцынскіх сясцёр запасу Мінскага інстытута замежных моў.

Узнагароды

• Ордэн Чырвонай Зоркі (1944, 1945);
• Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (1948);
• Медаль «За працоўную доблесць» (1948);
• Ордэн «Знак Пашаны» (1948);
• Грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1948).