Віктар Барнафавіч Зураеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Зураеў.

Віктар Барнафавіч Зураеў (нар. 28 лістапада 1963) — палкоўнік, камандзір спецыяльнага падраздзялення Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь «Алмаз» (2010^[1]—2021).

Віктар Барнафавіч Зураеў
Дата нараджэння	28 лістапада 1963(1963-11-28) (61 год)
Званне	Палкоўнік
Узнагароды і званні

Біяграфія

Нарадзіўся 28 лістапада 1963 года. Этнічны асецін.

У 1986 годзе паводле размеркавання трапіў у Мінск камандзірам узводу ўнутраных войск СССР воінскай часці 3214. У сярэдзіне 1980 года на ўсесаюзных зборах у Тбілісі атрымаў крапавы берэт. У 1991 годзе меў баявое заданне ў Нагорным Карабаху^[2], удзельнічаў у лакалізацыі армяна-азербайджанскага ўзброенага канфлікту ў Нагорным Карабаху.

У 1993 годзе прыняў першы экзамен на крапавы берэт у Беларусі^[3]. Працягнуў службу ў пагранічных войсках. Служыў начальнікам аддзела, пазней — намеснікам камандзіра воінскай часці 1250 пагранічных войскаў (Мінск), на тэрыторыі якой базуецца пагранічны спецназ (Асобная служба актыўных мерапрыестваў, АСАМ)^[4].

У 2012 годзе кіраваў службай па барацьбе з незаконным абаротам наркотыкаў. У 2018 годзе суправаджаў Віктара Лукашэнку ў часе візіту ў Чачню, быў на сустрэчы з Рамзанам Кадыравым^[5].

Адзін з кіраўнікоў падаўлення масавых пратэстаў па выніках прэзідэнцкіх выбараў 2020 года. Пад камандаваннем Зураева супрацоўнікам спецпадраздзялення «Алмаз» у Мінску быў застрэлены бяззбройны дэманстрант Аляксандр Тарайкоўскі^[6].

Са снежня 2021 года працуе намеснікам генеральнага дырэктара па бяспецы, рэжыму і кадрах у Рэспубліканскім цэнтры алімпійскай падрыхтоўкі «Стайкі»^[7].

Сям’я

• Сын — Аляксандр Віктаравіч Зураеў (нар. 1993) — кандыдат хімічных навук, дацэнт, дэкан хімічнага факультэта БДУ^[8].

Узнагароды

• медаль «За адзнаку ў ахове дзяржаўнай граніцы» (2003)^[9]
• медаль «За бездакорную службу» I ступені (2010)^[10]
• ордэн «За службу Радзіме» III ступені (2015)^[11].