Вітэрыт

Вітэры́т — мінерал групы карбанатаў, карбанат барыю, BaCO₃. Названы ў гонар доктара Вільяма Вітэрынга (William Withering), які адкрыў у ім у 1784 годзе барый.

Вітэрыт
Формула	BaCO3
Статус IMA	grandfathered mineral (G)[d][1]
Фізічныя ўласцівасці
Колер	бясколерны, белы, шэры, жаўтлявы
Колер рысы	белая
Бляск	шкляны
Цвёрдасць	3—3,75
Спайнасць	дасканалая
Шчыльнасць	4,2—4,3 г/см³
Сінгонія	рамбічная
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уласцівасці

Крышталізуецца ў рамбічнай сістэме і з’яўляецца цалкам ізаморфным з араганітам. Сустракаецца звычайна ў шарападобных і гронкападобных суцэльных агрэгатах з няроўнай паверхняй і радыяльна-прамяністым складам цела. Звычайна афарбаваны ў шараваты ці жаўтлявы колер; прасвечваецца, мае шкляны, у зломе тлусты бляск. Цвёрдасць 3—3,5 па шкале Моаса, шчыльнасць 4,2—4,3 г/см³. Крохкі

Паходжанне і радовішчы

Мае нізкатэмпературнае гідратэрмальнае паходжанне. Сустракаецца ў жылах з барытам і галенітам. Радовішчы ў Англіі, ЗША, Туркменіі.

Літаратура

• Вітэрыт // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4). — С. 206.