Дзмітрый Цімафеевіч Язаў

Дзмі́трый Цімафе́евіч Я́заў (руск.: Дми́трий Тимофе́евич Я́зов; 8 лістапада 1924(1924-11-08)^[1], Язава^[d], Омская губерня^[d] — 25 лютага 2020(2020-02-25)^[2], Масква) — савецкі военачальнік. Міністр абароны СССР (1987—1991). Маршал Савецкага Саюза (28 красавіка 1990).

Дзмітрый Цімафеевіч Язаў
руск.: Дмитрий Тимофеевич Язов
Міністр абароны СССР[d] 30 мая 1987 — 29 жніўня 1991
Папярэднік	Сяргей Леанідавіч Сакалоў
Пераемнік	Яўген Іванавіч Шапашнікаў
Нараджэнне	8 лістапада 1924(1924-11-08)[1] Язава[d], Пакроўская воласць[d], Цюкалінскі павет[d], Омская губерня[d], РСФСР, СССР
Смерць	25 лютага 2020(2020-02-25)[2] (95 гадоў) Масква, Расія
Месца пахавання	Федэральныя ваенныя мемарыяльныя могілкі[d]
Партыя	КПСС
Член у	ЦК КПСС
Адукацыя	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі Маскоўскае вышэйшае ваеннае каманднае вучылішча Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ
Аўтограф
Ваенная служба
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і Савецкая армія
Званне
Камандаваў	4-я армія (СССР), Цэнтральная група войскаў, Central Asian Military District[d] і Далёкаўсходняя вайсковая акруга
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна Карыбскі крызіс Афганская вайна
Узнагароды	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені Медаль Жукава Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Медаль «За адзнаку ў ахове дзяржаўнай мяжы СССР» Медаль «За абарону Ленінграда» Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «65 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы» Медаль «У памяць 300-годдзя Санкт-Пецярбурга» Медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР» Медаль «За ўмацаванне баявой садружнасці» Медаль «За асваенне цалінных зямель» Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту» Медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «У памяць 250-годдзя Ленінграда» Медаль «За бездакорную службу» (СССР) Медаль «За бездакорную службу» (СССР) Замежныя ўзнагароды: Ордэн Шарнхорста Ордэн Заслуг 1 ступені, Сірыя Ордэн Чырвонага Сцяга (Афганістан) Ордэн Дружба народаў (Афганістан) Медаль «40 гадоў Халхін-Гольскай Перамогі» Медаль «50 гадоў Мангольскай Народнай Рэвалюцыі» Медаль «50 гадоў Мангольскай Народнай Арміі» Медаль «За ўмацаванне братэрства па зброі» Медаль «30 гадоў Перамогі над мілітарысцкай Японіяй» (Манголія) Канфесійныя ўзнагароды: Ордэн святога вялікага князя Дзімітрыя Данскога II ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфічныя звесткі

Кандыдат у члены Палітбюро ЦК КПСС (1987—1990). Член ЦК КПСС (1987—1991 год). Член Прэзідэнцкага савета СССР (1990). Член Савета бяспекі СССР (1991). Член ДКНС (1991).

У сакавіку 2019 года Дз. Язава прызналі вінаватым у ваенных злачынствах па справе аб падзеях 13 студзеня 1991 года ў Вільні. Яго завочна прысудзілі да 10 гадоў пазбаўлення волі^[3].

Зноскі

1. https://dbpedia.org/page/Dmitry_Yazov
2. Last marshal of Soviet Union Dmitry Yazov passes away
3. nashaniva.by