Жанна Казіміраўна Дапкюнас

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Дапкюнас.

Жанна Казіміраўна Дапкюнас (8 сакавіка 1941, Беласток, БССР) — беларуская літаратуразнаўца і арганізатар музейнай справы; унучатая пляменніца Янкі Купалы^[1].

Жанна Казіміраўна Дапкюнас
Дата нараджэння	8 сакавіка 1941(1941-03-08) (84 гады)
Месца нараджэння	Беласток, Беластоцкая вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Маці	Ядвіга Юльянаўна Раманоўская
Муж	Вадзім Вячаслававіч Дапкюнас
Дзеці	Андрэй Вадзімавіч Дапкюнас
Род дзейнасці	літаратуразнаўца
Месца працы	Дзяржаўны літаратурны музей Янкі Купалы
Альма-матар	БДУ (1963)
Узнагароды	Грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР (1977)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і служачых. Маці — Ядвіга Раманоўская — пляменніца Янкі Купалы.

Скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «беларуская мова і літаратура» (1963).

З 1963 па 2005 гады працавала ў Літаратурным музеі Янкі Купалы. Прайшла ўсе прыступкі прафесійнай кар’еры ад навуковога супрацоўніка да кіраўніка музея. Займала пасады загадчыка навукова-экспазіцыйнага аддзела і вучонага сакратара музея. У 1980—1986 гадах — намеснік дырэктара музея.

З 1986 па 2002 гады — дырэктар Літаратурнага музея Янкі Купалы. Заснавальнік (1995) і нязменны намеснік старшыні Міжнароднага фонду Янкі Купалы.

Творчы і даследчыцкі шлях

Ініцыятар і арганізатар стварэння ландшафтнага заказніка «Купалаўскі» (Лагойскі і Мінскі раёны, 2000), філіялаў Літаратурнага музея Янкі Купалы ў Акопах (Лагойскі раён, 1992) і Яхімоўшчыне (Маладзечанскі раён, 2001).

Кіравала творчай групай па стварэнні галоўнай экспазіцыі музея (1976), экспазіцый у філіялах музея ў Вязынцы (1972) і Ляўках (1977), музея-кватэры Янкі Купалы ў Пячышчах (Татарстан, 1975), гісторыка-літаратурнага музея «Над ракою Арэсай» у калгасе «Чырвоная змена» (Любанскі раён) (1980).

З 1995 года — арганізатар міжнародных навуковых канферэнцый па творчасці Янкі Купалы — Міжнародных купалаўскіх чытанняў. Ініцыятар супрацоўніцтва музея з профільнымі ўстановамі Расіі, Польшчы, Украіны, Вялікабрытаніі, Чэхіі і іншых краін. З’яўлялася нацыянальным каардынатарам ад Беларусі міжнароднага праекту «Літаратурны экспрэс Еўропа 2000»^[2].

Аўтар шматлікіх артыкулаў пра жыццёвы шлях і творчасць Янкі Купалы, навукова-папулярнага кінафільма «Янка Купала» («Беларусьфільм», 1974), радыёперадач пра Я. Купалу, буклета «Ляўкі. Купалаўскі мэмарыяльны запаведнік» (1981). Складальнік і аўтар каментарыяў да зборніка Я. Купалы «Публіцыстыка» (1972, разам з Т. Тарасавай), трэцяга тома збору твораў Янкі Купалы ў трох тамах (1982). Сябра рэдакцыйнай калегіі поўнага збору твораў Янкі Купалы ў дзевяці тамах (1995—2003).

Укладальнік кнігі «Я. Купала. Санеты» (2002, разам з В. Рагойшам), буклетаў і альбомаў «Святло Купалава Дому» (1998), «Па Купалаўскіх мясцінах» (2002, 2006), «Купалаўскія мясціны на Маладзечаншчыне. Яхімоўшчына» (2004). Удзельнічала ў складанні «Бібліяграфіі твораў Янкі Купалы» (ч.3, 1972) і бібліяграфіі «Янка Купала ў літаратурнай крытыцы і мастацтвазнаўстве» (1980).

У складзе рэдакцыйнай калегіі рэдагавала запісы I—VII Міжнародных купалаўскіх чытанняў (1995—2004), каталог «Янка Купала ў выяўленчым мастацтве, 1882—2002» (2003). Аўтар шэрагу артыкулаў у энцыклапедычным даведніку «Янка Купала» (1986).

Прафасійныя адзнакі і ўзнагароды

• Грамата Вярхоўнага Савета БССР (1977)
• Залатая ганаровая адзнака Таварыства польска-савецкага сяброўства (1979)
• Ганаровы знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь (2001)

Зноскі

1. Склад конкурснай камісіі па правядзенню конкурса на стварэнне эскізнага праекту помніка Я.Купалу і Я.Коласу ў г.Варшаве (нявызн.)(недаступная спасылка) (4 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 8 сакавіка 2012. Праверана 2 чэрвеня 2012.
2. Насустрач новаму тысячагоддзю – пад стук колаў (нявызн.) (5 кастрычніка 2011).(недаступная спасылка)